![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1f/Brennus_mg_9724.jpg/640px-Brennus_mg_9724.jpg&w=640&q=50)
Brennus (IV wiek p.n.e.)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Brennus (gal. Brennos) – wódz celtyckiego plemienia Senonów, który zajął i złupił Rzym w lipcu 387 p.n.e.[1]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ac/Paul_Jamin_-_Le_Brenn_et_sa_part_de_butin_1893.jpg/640px-Paul_Jamin_-_Le_Brenn_et_sa_part_de_butin_1893.jpg)
W 387 lub 386 p.n.e. (według historyków rzymskich miało to miejsce w 390 p.n.e.) najechał on Italię i zaczął grabić Clusium[1][2][3]. Sprzymierzeni z Rzymianami Kluzyńczycy wysłali do nich o pomoc[4]. Rzymscy posłowie Fabiusze namówili Kluzyńczyków do zaatakowania wojsk celtyckich. Brennus wysłał skargę do Rzymu na złamanie praw narodów dotyczących posłów i zażądał wydania Fabiuszów, do czego nie doszło, choć Rzymianie uznali winę posłów i zaproponowali finansowe odszkodowanie. Brennus odebrał to jako zniewagę i ruszył na Rzym[5]. Po pokonaniu armii konsula M. Popiliusa Lenasa w lipcu 387 lub 386 p.n.e., Brennus zdobył i złupił Rzym, ale nie udało mu się zdobyć Kapitolu, który był oblężony przez około siedem miesięcy[4][6]. Kiedy, według legendy, Galom udało się wspiąć na Skałę Tarpejską, ich obecność zdradziły gęganiem gęsi ze świątyni Junony[7]. Właśnie Brennus miał wypowiedzieć słynne słowa rzucając miecz na wagę podczas wypłacania przez Rzymian okupu: Vae victis ("Biada zwyciężonym")[1][7].