Loading AI tools
fotografia uważana za pierwszą, na której widać wizerunek człowieka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boulevard du Temple – fotografia wykonana w roku 1838 (lub prawdopodobnie 1837[1]), będąca jedną z najwcześniejszych zachowanych płyt dagerotypowych wyprodukowanych przez francuskiego malarza i scenografa Louisa Jacques’a Daguerre’a[2]. Chociaż fotografia wydaje się przedstawiać opustoszałą ulicę, uważa się, że jest pierwszą, na której widać wizerunek człowieka[3][4].
.jpg)
Najwcześniejsza znana fotografia Widok z okna w Le Gras, została stworzona około dziesięć lat wcześniej przy użyciu techniki heliografii, która wymagała około ośmiu godzin czasu naświetlania, co oznaczało, że za pomocą tej techniki można było zarejestrować tylko obiekty statyczne[5]. Jednak do 1838 roku Daguerre opracował własną metodę, dzięki której czas ekspozycji został istotnie zmniejszony – do czterech lub pięciu minut[3][6].
Fotografia bulwaru została zrobiona o godzinie 8:00 między 24 kwietnia a 4 maja, w 1837 lub 1838 roku[1], z okna pracowni Daguerre’a, mieszczącej się pod numerem 5 przy ulicy Rue des Marais w Paryżu. Przedstawia Boulevard du Temple w miejscu, w którym obecnie Rue du Faubourg-du-Temple łączy się z placem Republiki (wówczas nieistniejącym)[7][8]. Dwie inne fotografie zostały zrobione tego samego dnia, jedna w południe, która przetrwała, a także trzecia wieczorna, która zaginęła[9]. Płyta dagerotypowa ma wymiary około 13 × 16 centymetrów[8]. Boulevard du Temple był zatłoczony ruchem ludzi i koni, ale ponieważ wymagany czas naświetlania wynosił od czterech do pięciu minut, jedynymi uwiecznionymi ludźmi były dwie postacie stojące nieruchomo – pucybut i jego klient na rogu ulicy, widoczne w lewym dolnym rogu fotografii[10][4][6].
Louis Jacques Daguerre po raz pierwszy publicznie zaprezentował swój wynalazek Francuskiej Akademii Nauk w styczniu 1839 roku. Na początku marca tego samego roku pożar zniszczył jego pracownię. Daguerre poprosił strażaków, aby nie gasili jego pracowni, ale ocalili sąsiedni dom, w którym znajdowało się jego laboratorium. Uratowano aparaturę dagerotypową oraz obrazy, dokumenty i bieliznę pościelową oraz stołową. Notatnik który zawierał jego eksperymenty, został podobno znaleziony dziesięć dni później[11]. Jednak pozostało tylko 25 dagerotypów, które można jednoznacznie przypisać Daguerre’owi[12].
Daguerre pokazał ten obraz Amerykaninowi Samuelowi Morse’owi w jego pracowni w marcu 1839 roku. Morse opisał później ten dagerotyp w liście opublikowanym w kwietniu tego samego roku w „The New York Times”[8]. W październiku 1839 roku, w ramach działań promocyjnych, Daguerre podarował królowi Bawarii Ludwikowi I oprawiony tryptyk swojego dzieła, na którym fotografia „Boulevard du Temple” była obrazem po prawej stronie[13]. Obraz podpisany został na obramowaniu: huit heures du matin („ósma rano”), a bardzo podobną płytę dagerotypową zamontowano w lewym panelu oznaczonym jako midi („południe”)[13]. Tryptyk został wystawiony w Monachijskim Stowarzyszeniu Artystycznym, gdzie natychmiast przyciągnął uwagę czasopisma „Das Pfennig-Magazin”, w którym napisano, że wydaje się, że mężczyzna na fotografii miał polerowane buty i musiał stać nieruchomo[13].
Obrazy były przechowywane w monachijskiej Rezydencji, a później w archiwach Bayerisches Nationalmuseum, gdzie stopniowo niszczały, aż w 1936 lub 1937 roku amerykański historyk sztuki i fotografii Beaumont Newhall odkrył je na nowo i wykonał reprodukcje na wystawę w Nowym Jorku. W 1949 roku opublikował je w swojej książce The History of Photography, 1839 to the Present. Podczas II wojny światowej oryginalne dagerotypy były przechowywane w złych warunkach, aż w 1970 roku zostały wypożyczone do Münchner Stadtmuseum. Podjęto próbę konserwacji, ale z katastrofalnymi skutkami. Od tego czasu faksymilowe dagerotypy były produkowane z kopii Newhalla[13].
Wiele osób badało fotografię pod kątem śladów jakiejkolwiek innej aktywności. Mogą być na niej niewyraźne sylwetki innych ludzi i być może dziecka wyglądającego przez okno, a także konia[14][15]. Jak wszystkie płyty Daguerre’a, fotografia jest lustrzanym odbiciem[14]. Mając to na uwadze, przeanalizowano położenie i kąt aparatu[16].
Mogły istnieć fotografie ludzi sprzed 1838 roku. Francuski fotograf Hippolyte Bayard twierdził, że wykonał fotograficzne autoportrety w 1837 roku, ale te nie zachowały się do XXI wieku. Na wczesnej fotografii mostu Pont Neuf w Paryżu, wykonanej prawdopodobnie w 1836 roku przez Daguerre’a, można zobaczyć jedną lub dwie osoby leżące na ziemi. Portret dagerotypowy przypisywany Daguerre’owi może pochodzić z 1837 roku[1][8]. Autoportret autorstwa Amerykanina Roberta Corneliusa powstał w 1839 roku[17].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
