Borneo Południowe
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borneo Południowe (indonez. Kalimantan Selatan) – prowincja w Indonezji w południowej części wyspy Borneo. Powierzchnia 38 744 km²; 4,2 mln mieszkańców (2018)[1]; stolica Banjarbaru. Najmniejsza i zarazem najgęściej zaludniona prowincja Kalimantanu.
Ten artykuł od 2014-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Powierzchnia głównie nizinna, pokryta w większości terenami bagiennymi, liczne rzeki (prowincja nazywana jest Krajem tysiąca rzek), największe z nich: Barito, Negara, Martapura. We wschodniej części tereny wyżynne i górskie (Gunung Besar 1892 m n.p.m.), porośnięte lasem równikowym. Do prowincji należą także mniejsze wyspy na cieśninie Makasar u południowo-wschodniego wybrzeża Borneo (m.in. Laut i Sebuku)[2].
Gospodarka opiera się na rolnictwie (najważniejsze produkty: orzechy kokosowe, kakao, goździki, kauczuk), eksploatacji lasów (rattan, drewno, (m.in. heban), żywica) i rybołówstwie (tuńczyki). Wydobywana jest ropa naftowa, węgiel, rudy żelaza, złoto, diamenty[2].
Największą grupą etniczną są Bandżarowie, którzy stanowią ok. 75% ludności, zamieszkują głównie wzdłuż wybrzeża. 98% ludności wyznaje islam.
Prowincja ta dzieli się na 11 kabupatenów i 2 kota[3]:
- Okręgi miejskie (kota):
- Kabupateny:
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
