![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/Byurakan_2.jpg/640px-Byurakan_2.jpg&w=640&q=50)
Biurakańskie Obserwatorium Astrofizyczne
obserwatorium astronomiczne w Armenii / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Biurakańskie Obserwatorium Astrofizyczne (lub w skrócie Obserwatorium Biurakańskie) – obserwatorium astronomiczne znajdujące się w armeńskiej miejscowości Biurakan, około 30 km na północny zachód od stolicy Armenii, Erywania[2]. Znajduje się na południowym stoku góry Aragac, na wysokości 1405 m n.p.m.[2] Jest jedną z najważniejszych instytucji Armeńskiej Akademii Nauk[2]. Badania naukowe prowadzone w obserwatorium dotyczą głównie zjawisk niestabilnych zachodzących we Wszechświecie[2].
![]() Teleskopy w obserwatorium | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Położenie | |||
Wysokość |
1405 n.p.m. | ||
Zarządzający | |||
Kod obserwatorium |
123[1] | ||
![]() | |||
Strona internetowa | |||
|
Obserwatorium zostało założone w 1946 roku z inicjatywy słynnego ormiańskiego astronoma Wiktora Ambarcumiana, który został pierwszym dyrektorem obserwatorium i kierował nim aż do 1988 roku (od 1998 roku obserwatorium nosi jego imię). Budynki zaprojektował ormiański architekt Samvel Safarian. Pierwszym odkryciem dokonanym w obserwatorium, kiedy znajdowało się jeszcze w trakcie budowy, było odkrycie asocjacji gwiazdowych przez Wiktora Ambarcumiana w 1947 roku. Obserwatorium zostało oficjalnie otwarte 19 września 1956 roku. Do odkryć, których tu dokonano należą: opracowanie hipotezy o aktywności jąder galaktycznych (Ambarcumian, 1958), odkrycie i badania wielu galaktyk Seyferta i kwazarów, odkrycie ponad 1000 gwiazd rozbłyskowych, kilkudziesięciu supernowych, setek obiektów Herbiga-Haro i mgławic wyglądem przypominających komety, cenne prace nad teorią transportu promieniowania. Pod kierunkiem Beniamina Markariana przeprowadzono dwa ważne przeglądy nieba w poszukiwaniu głównie galaktyk: First Byurakan Survey (FBS, w latach 1965–1980) i Second Byurakan Survey (SBS, 1978–1991)[3].
Po rozpadzie Związku Radzieckiego i początku kryzysu ekonomicznego, nadeszły ciężkie czasy dla armeńskiej astronomii i innych dziedzin nauki. Wielu badaczy wyjechało z kraju bądź porzuciło działalność naukową. Obecnie w obserwatorium pracuje około 70 naukowców[3].
Obecnie znajduje się tutaj sześć teleskopów, z których największe to 2,6-metrowy teleskop Cassegraina (oddany do użytku w 1976 roku[2]) oraz 1-metrowy teleskop Schmidta[4].
W obserwatorium odbywają się spotkania naukowców, m.in. zorganizowano tu kilka sympozjów i kolokwium Międzynarodowej Unii Astronomicznej. Oprócz prac badawczych obserwatorium prowadzi działalność informacyjną, a także organizuje wycieczki i wykłady dla amatorów astronomii[5].