Bitwa pod Sardarapatem

Bitwa pod Sardarapatem rozegrana 21–24 maja 1918 r., była bitwą frontu kaukaskiego w czasie I wojny światowej między wojskami tureckimi Imperium osmańskiego, a ormiańskimi ochotnikami. Starcie wygrali Ormianie, co umożliwiło powstanie Demokratycznej Republiki Armenii.

Bitwa pod Sardarapatem

Czas	21–24 maja 1918
Terytorium	Armenia
Wynik	zwycięstwo Ormian
Strony konfliktu
Ormianie  Imperium Osmańskie
Dowódcy
Mowses Silikian Wehib Pasza
Siły
~ 9 000 ~ 13 000
Położenie na mapie Armenii miejsce bitwy
40°05′36″N 43°56′46″E

Przebieg

Po wycofaniu się z wojny bolszewickiej Rosji na mocy traktatu brzeskiego rząd osmański postanowił wcielić jego realizację w życie. W tym celu, w kierunku zachodniej Armenii wysłał trzecią armię, której zadaniem było opanowanie terenów zajmowanych przez połączone siły rosyjsko-ormiańskie. Dalsze posuwanie się tureckiej armii w głąb rosyjskiej Armenii z Erywaniem groziło kolejnymi pogromami ludności ormiańskiej. Turcy konsekwentnie od czasów rzezi Ormian na terenach przez siebie opanowanych prowadzili zaplanowaną czystkę etniczną skierowaną przeciwko Ormianom, którzy w rosyjskiej Armenii szukali schronienia. Zamierzali opanować całą Armenię i Zakaukazie. Sojusznik Turcji osmańskiej Niemcy byli przeciwni tej operacji i odmówili pomocy w jej przeprowadzeniu. Osmańska armia uderzyła w trzech miejscach, aby przedostać się do Armenii. Po zdobyciu Aleksandropola Turcy skierowali się do doliny Ararat - serca Armenii. Jednak pod Sardarapatem spotkali się ze zdecydowaną obroną Ormian dowodzonych przez Mowsesa Silikiana. W wyniku trzydniowej bitwy Turcy musieli się wycofać, co uratowało Erywań i duchową stolicę Armenii Wagharszapat przed zniszczeniem. Po tym zwycięstwie, 28 maja została proklamowana Demokratyczna Republika Armenii.

4 czerwca 1918 Armenia została zmuszona do podpisania traktatu z Batum, który wyznaczał linię frontu siedem kilometrów, od Erywania i dziesięć kilometrów od Eczmiadzynu.