Bitwa o Luzon
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa o Luzon (tgl. Labanan sa Luzon) – bitwa stoczona od 9 stycznia do 5 sierpnia 1945 r. podczas wojny na Pacyfiku będącej częścią II wojny światowej przez wojska amerykańskie i ich sojuszników przeciwko siłom Japonii. Bitwa zakończyła się zwycięstwem aliantów, którzy przejęli kontrolę nad wszystkimi strategicznie i ekonomicznie ważnymi lokalizacjami filipińskiej wyspy Luzon do marca 1945 r., chociaż w górach maruderzy walczyli aż do bezwarunkowej kapitulacji Japonii. Po względem liczby unieszkodliwionych żołnierzy wroga było to największe zwycięstwo armii amerykańskiej podczas II wojny światowej; w bitwie zginęło od 192 tys. do 205 tys. japońskich żołnierzy (głównie z głodu i chorób)[1]. Śmierć poniosło także 10 tys. Amerykanów oraz między 120 tys. a 140 tys. filipińskich cywilów.
II wojna światowa, wojna na Pacyfiku, część kampanii filipińskiej | |||
Dowódca drużyny wskazuje możliwą pozycję Japończyków na skraju Przełęczy Baleta, niedaleko Baguio, gdzie oddziały 25 Dywizji Piechoty toczą zaciętą walkę z wrogiem, 23 marca 1945 | |||
Czas |
9 stycznia – 15 sierpnia 1945 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
wyspa Luzon | ||
Terytorium | |||
Przyczyna |
proces wyzwalania Filipin przez wojska amerykańskie i sojuszników | ||
Wynik |
zwycięstwo Amerykanów | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
brak współrzędnych | |||
|