Bielinek (rezerwat przyrody)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bielinek – leśny rezerwat przyrody[1], położony w pobliżu miejscowości Bielinek w gminie Cedynia, na zboczach doliny Odry. Powierzchnia rezerwatu wynosi 76,21 ha[1] (akt powołujący z 1957 roku podawał 75,55 ha[2]). Obejmuje zespoły leśno-stepowe z jedynym w Polsce stanowiskiem dębu omszonego, a także wieloma chronionymi, rzadko spotykanymi gatunkami kserotermicznymi (zbiorowiska Potentillo-Stipetum capillate i Adonido-Brachypodietum oraz Quercetum pubescenti-petraeae) i leśnymi (m.in. zbiorowiska Galio odorati-Fagetum i Luzulo pilosae-Fagetum oraz ciepłolubne łęgi Violo odorate-Ulmetum[3]). Znajduje się w granicach Cedyńskiego Parku Krajobrazowego[4].
Dęby omszone w rezerwacie Bielinek | |||
rezerwat leśny | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Mezoregion | |||
Data utworzenia |
1927, ponownie w 1957 | ||
Akt prawny | |||
Powierzchnia |
76,21 ha | ||
52°55′50″N 14°09′30″E | |||
|
Obszar rezerwatu został objęty tymczasową formą ochrony już 11 listopada 1927 roku, a tydzień później wydano zarządzenie, na mocy którego cały teren w dzisiejszych granicach stał się rezerwatem przyrody o nazwie Naturschutzgebiet Bellinchen a. d. Oder ('Bielinek nad Odrą')[5] i pozostał nim do 1945 roku. Po II wojnie światowej obiekt ten został uznany przez polskie władze za rezerwat florystyczny na podstawie zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego Nr 73 z 14 lutego 1957 r.[5]