Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
BO-388 – radziecki, a następnie albański ścigacz okrętów podwodnych (klasyfikowany w Albanii jako patrolowiec) z okresu zimnej wojny, jeden z sześciu pozyskanych przez Albanię okrętów proj. 122bis. Okręt został zwodowany 2 sierpnia 1952 roku w stoczni numer 340 w Zielonodolsku, a do służby w Marynarce Wojennej ZSRR przyjęto go 21 grudnia 1952 roku. 27 grudnia 1956 roku nazwę okrętu zmieniono na MPK-388, a w 1958 roku jednostka została zakupiona przez Albanię i weszła w skład Marynarki Wojennej tego państwa 22 maja 1958 roku. Okręt, oznaczony numerami 191 i 150, został skreślony z listy floty w 1983 roku.
Bliźniaczy P-207 w 2006 r. | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Oznaczenie NATO |
Kronstadt |
Historia | |
Stocznia |
Nr 340 , Zielonodolsk |
Położenie stępki |
20 maja 1952 |
Wodowanie |
2 sierpnia 1952 |
Marynarka Wojenna ZSRR | |
Nazwa |
BO-388, MPK-388 (od 27 grudnia 1956) |
Wejście do służby |
21 grudnia 1952 |
Albania | |
Nazwa |
191, 150 |
Wejście do służby |
22 maja 1958 |
Wycofanie ze służby |
1983 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 302 tony |
Długość | |
Szerokość |
6,6 m |
Zanurzenie |
2,2 m |
Napęd | |
3 silniki Diesla General Motors 12-278A o łącznej mocy 3600 KM 3 śruby | |
Prędkość |
20 węzłów |
Zasięg |
3000 Mm przy prędkości 12 węzłów |
Uzbrojenie | |
1 działo kal. 85 mm 90-K L/52 2 działka kal. 37 mm 70-K L/73 (2 x I) 4 wkm kal. 12,7 mm (2 x II) 2 mbg, 2 zrzutnie bg, 18 min | |
Wyposażenie | |
trał kontaktowy KPT-1 sonar Tamir-9 radar Gjujs lub Zarnica | |
Załoga |
50-54 |
Prace nad dużym ścigaczem okrętów podwodnych, będącym rozwinięciem ścigaczy proj. 122A , rozpoczęły się w ZSRR w 1943 roku[1]. Ostateczny projekt jednostki powstał w biurze konstrukcyjnym CKB-51 w Gorki w 1944 roku[1]. W porównaniu do poprzedników nowe okręty miały większą wyporność, doskonalsze uzbrojenie ZOP i wzmocniony kadłub, a przez to wzrosła ich dzielność morska[1]. W 1946 roku rozpoczęto produkcję seryjną, budując łącznie 227 okrętów[2].
BO-388 (ros. Bolszoj Ochotnik) zbudowany został w stoczni numer 340 w Zielonodolsku (nr budowy 549)[2][3]. Stępkę okrętu położono 20 maja 1952 roku, został zwodowany 2 sierpnia 1952 roku, a do służby w Marynarce Wojennej ZSRR wszedł 21 grudnia 1952 roku[2][4].
Okręt był dużym, pełnomorskim ścigaczem okrętów podwodnych[5]. Długość całkowita wynosiła 51,7 metra (49,5 metra na konstrukcyjnej linii wodnej), szerokość 6,6 metra i zanurzenie 2,2 metra[4]. Wyporność standardowa wynosiła 302 tony, zaś pełna 336 ton[6][uwaga 1]. Okręt napędzany był przez trzy silniki Diesla General Motors 12-278A o łącznej mocy 3600 koni mechanicznych (KM)[2][4][uwaga 2]. Trzy wały napędowe poruszały trzema trójłopatowymi śrubami o średnicy 1,13 m każda[6]. Maksymalna prędkość okrętu wynosiła 20 węzłów[4]. Okręt zabierał 18 ton oleju napędowego, co pozwalało osiągnąć zasięg wynoszący 3000 Mm przy prędkości 12 węzłów lub 4100 Mm przy prędkości 8,5 węzła[2][4]. Autonomiczność wynosiła 10 dób[6].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki stanowiło pojedyncze działo kal. 85 mm L/52 90-K, z zapasem amunicji wynoszącym 230 sztuk, dwa działka plot. kal. 37 mm 70-K L/73, z zapasem amunicji wynoszącym 1000 sztuk na lufę (2 x I) oraz cztery karabiny maszynowe kal. 12,7 mm L/79 (2 x II), z zapasem 2000 sztuk amunicji na lufę[4][8]. Broń ZOP stanowiły dwa miotacze bomb głębinowych BMB-1 i dwie zrzutnie bomb głębinowych (z łącznym zapasem 60 bomb)[4]. Alternatywnie okręt mógł przenosić do 18 min[4][9]. Wyposażenie uzupełniał trał kontaktowy KPT-1[9]. Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało sonar Tamir-9 oraz radar Gjujs lub Zarnica[4][6].
Załoga okrętu składała się z 50-54 oficerów, podoficerów i marynarzy[4][6][uwaga 3].
BO-388 służył początkowo we Flocie Bałtyckiej[2]. 27 grudnia 1956 roku w związku ze zmianą klasyfikacji okręt otrzymał nazwę MPK-388 (ros. Małyj Protiwołodocznyj Korabl)[2][10]. 18 października 1957 roku został przeniesiony do Floty Czarnomorskiej[2]. W 1958 roku jednostka została pozyskana przez Albanię (wraz z bliźniaczymi ścigaczami BO-345, BO-346 i BO-389)[4][11]. Okręt przyjęto w skład Marynarki Wojennej tego państwa 22 maja 1958 roku[2][4]. Jednostka, klasyfikowana w marynarce albańskiej jako patrolowiec, otrzymała numer 191, zmieniony później na 150[4][12]. Okręt został skreślony z listy floty w 1983 roku[2][11][uwaga 4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.