![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/B-flat-major_g-minor.svg/langpl-640px-B-flat-major_g-minor.svg.png&w=640&q=50)
B-dur
tonacja muzyczna / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące B-dur?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
POKAŻ WSZYSTKIE PYTANIA
B-dur – tonacja muzyczna, która oparta jest na skali durowej. Jej toniką jest b[uwaga 1].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/B-flat-major_g-minor.svg/220px-B-flat-major_g-minor.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/92/B_flat_%28A_sharp%29_major_chord_for_guitar.svg/150px-B_flat_%28A_sharp%29_major_chord_for_guitar.svg.png)
Gama B-dur zawiera dźwięki: b, c, d, es, f, g, a. Tonacja B-dur zawiera dwa bemole.
Gama B-dur zapisana za pomocą |
![]() |
Gama B-dur zapisana za pomocą |
![]() |
Pokrewną jej molową tonacją równoległą jest g-moll[1], jednoimienną molową – b-moll.
B-dur to także akord, zbudowany z pierwszego (b), trzeciego (d) i piątego (f) stopnia gamy B-dur.
Akord B-dur |
![]() |
Znane dzieła w tonacji B-dur:
- Wolfgang Amadeus Mozart – serenada Gran Partita (KV 361)
- Ludwig van Beethoven – IV Symfonia, Kwartet nr 13 i Wielka Fuga na kwartet smyczkowy
- George Gershwin – Solo na klarnecie otwierające Błękitną Rapsodię
- Siergiej Prokofjew – Suita Scytyjska
- Giuseppe Verdi – Powrót Radamesa z Aidy
- Johannes Brahms – II Koncert fortepianowy