Autoimmunizacja
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Autoimmunizacja – odpowiedź odpornościowa układu odpornościowego organizmu, w przebiegu której powstają nieprawidłowe, skierowane przeciw własnym tkankom limfocyty T lub przeciwciała. Autoimmunizacja może prowadzić do powstania chorób autoimmunologicznych.
Zasadniczą cechą prawidłowego działania układu immunologicznego organizmu jest utrzymywanie stanu tolerancji immunologicznej. Organizm bezwzględnie musi egzekwować rozróżniania pomiędzy antygenami własnymi i obcymi (self/nonself).
Do autoimmunizacji dochodzi wtedy, gdy liczne mechanizmy tolerancji immunologicznej zawodzą.
Zaistnienie autoimmunizacji nie jest jednoznaczne z wystąpieniem choroby autoimmunologicznej.
Chorobę autoimmunologiczną cechują:
- występowanie autoimmunizacji
- uszkodzenie tkanek spowodowane reakcją immunologiczną skierowaną przeciw tym tkankom
Przykładami chorób autoimmunologicznych są: celiakia, cukrzyca typu 1, toczeń układowy, zespół Sjögrena, stwardnienie rozsiane, choroba Hashimoto, choroba Gravesa-Basedowa, trombocytopenia samoistna i reumatoidalne zapalenie stawów.
- Harrison Reumatologia. Anthony S. Fauci (red.). Lublin: Czelej, 2008, s. 69. ISBN 978-83-60608-42-5.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
