Artykulacja (fonetyka)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Artykulacja – proces kształtowania dźwięków mowy ludzkiej, odbywający się w części aparatu mowy obejmującą jamy ponadkrtaniowe, tzw. nasadę[1]. Artykulacja jest jednym z zasadniczych aspektów procesu wytwarzania głosek, na który składają się ponadto inicjacja, czyli mechanizm wytworzenia prądu powietrza i fonacja, czyli sposób zachowania się wiązadeł głosowych[1].
![]() |
Zobacz też: inne znaczenia wyrazu „artykulacja”. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8f/Glottis_positions.png/640px-Glottis_positions.png)
W czasie artykulacji prąd powietrza, który jest niezbędnym tworzywem w czasie wytwarzania dźwięków, jest modelowany przez ruchome i nieruchome artykulatory znajdujące się w nasadzie (kanale głosowym). Najczęściej modulacji poddawane jest powietrze wydychane z płuc[1].