![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4d/Apsis.svg/langpl-640px-Apsis.svg.png&w=640&q=50)
Apsyda (architektura)
pomieszczenie na rzucie półkola / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Apsyda (lub absyda) – pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy lub wieloboku, dostawione do bryły budynku, często świątyni i otwarte do jej wnętrza. Zazwyczaj zamyka prezbiterium, czasem nawy boczne i ramiona transeptu lub westwerk. Apsyda jest zwykle mniejsza lub równa bryle części budynku, która jest przez nią zamknięta[1]. Występowała już w architekturze rzymskiej, stąd przejęta przez chrześcijaństwo[2].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4d/Apsis.svg/640px-Apsis.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e3/2016_Koscio%C5%82_Niepokalanego_Pocz%C4%99cia_NMP_w_Niemczy_02.jpg/640px-2016_Koscio%C5%82_Niepokalanego_Pocz%C4%99cia_NMP_w_Niemczy_02.jpg)
Apsydy półkoliste występowały od wczesnego chrześcijaństwa do romanizmu. Gotyk stosował przeważnie wieloboczne zamknięcia naw, które czasem są też określane mianem apsyd.
Mała absyda, dostawiona do większej, zwana jest apsydiolą[2].