Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Apokalipsa Sofoniasza – apokryf starotestamentowy. Zachował się we fragmentach.
Apokryf powstał prawdopodobnie w języku greckim w I wieku[1]. Na pewno powstanie Apokalipsy Sofoniasza należy przesunąć przed 175 rok[2]. Zachowała się wyłącznie jako cytat u Klemensa Aleksandryjskiego (Stromata) po grecku oraz we fragmentach w języku koptyjskim. Nicefor I podawał, że tekst liczył sześćset linijek[1]. Autorem był Żyd mieszkający w Egipcie, nienależący do ugrupowań esseńczyków i saduceuszów[3].
Apokryf zawierał prawdopodobnie opis podróży Sofoniasza po siedmiu niebiosach[1]. W zachowanych fragmentach Sofoniasz ujrzał na górze Seir trzech synów kapłana Joatama, którzy nie przestrzegali Prawa. Prorok miał również wizję dobrych aniołów, zapisujących w księdze życia czyny sprawiedliwych, oraz aniołów złych, którzy zapisywali czyny grzesznych. Zobaczył również aniołów wymierzających niegodziwym kary. Aniołowie składają dusze grzeszników w jednym miejscu, unoszą się z nimi przez trzy dni, po czym strącają do Szeolu. Po tej wizji Sofoniasz ubrał anielską szatę i dołączył do zastępów sławiących Boga. Apokalipsę kończy opis wizji czterech trąb[2].
Główną ideą tekstu jest podkreślenie, iż sąd Boży dotyczy wszystkich ludzi[4]. Człowiek w zależności od swojego ziemskiego postępowania otrzymuje bądź wieczną nagrodę w niebie, bądź wieczną karę w Szeolu. W apokalipsie wyrażona jest także idea wstawiennictwa świętych[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.