Andy Burnham
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andy Burnham, właśc. Andrew Murray Burnham (ur. 7 stycznia 1970 w Aintree) – brytyjski polityk, naczelny sekretarz skarbu (2007–2008), minister kultury, mediów i sportu (2008–2009), minister zdrowia (2009–2010), członek Izby Gmin (2001–2017), burmistrz Wielkiego Manchesteru (od 2017).
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 stycznia 1970 |
|---|---|
| Burmistrz Wielkiego Manchesteru | |
| Okres |
od 8 maja 2017 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Minister zdrowia Wielkiej Brytanii | |
| Okres |
od 5 czerwca 2009 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister kultury, mediów i sportu | |
| Okres |
od 24 stycznia 2008 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Naczelny sekretarz skarbu | |
| Okres |
od 28 czerwca 2007 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Młodość i edukacja
Wychowywał się w Culcheth w hrabstwie Cheshire[1]. Ukończył St Aelred’s Roman Catholic High School w Newton-le-Willows i Fitzwilliam College w Cambridge[2]. Z wykształcenia jest anglistą[2].
Kariera polityczna
Dołączył do Partii Pracy w 1984 roku, w wieku 14 lat, podczas strajku górników[3]. Dziesięć lat później został asystentem członkini Izby Gmin, Tessy Jowell[4]. W 1997 roku został pracownikiem związku zawodowego sektora ochrony zdrowia odpowiedzialnym za kontakty z parlamentarzystami[1]. W latach 1998–2001 był specjalnym doradcą ministra kultury, mediów i sportu[1].
W 2001 roku dostał się do Izby Gmin z okręgu wyborczego Leigh[5]. Swoją pierwszą mowę w parlamencie wygłosił 4 lipca 2001[6]. W latach 2003–2004 był prywatnym asystentem parlamentarnym ministra spraw wewnętrznych, Davida Blunketta, a od 2004 roku minister edukacji Ruth Kelly[5][7]. Po wyborach przeprowadzonych w 2005 roku został parlamentarnym podsekretarzem stanu w ministerstwie spraw wewnętrznych[5]. Uzyskał reelekcję na stanowisko członka Izby Gmin w 2005[8], 2010[9] i w 2015 roku[10].
Od 5 maja 2006 do 28 czerwca 2007 pełnił funkcję ministra stanu w Ministerstwie Zdrowia[11]. Od 28 czerwca 2007 do 24 stycznia 2008 pełnił funkcję naczelnego sekretarza skarbu[11]. W latach 2008–2009 piastował stanowisko ministra kultury, mediów i sportu Wielkiej Brytanii[11]. Od 6 czerwca 2009 do 6 maja 2010 pełnił funkcję ministra zdrowia[11].
W 2015, po rezygnacji Eda Milibanda, ubiegał się o stanowisko lidera Partii Pracy. Przegrał jednak wybory wewnątrzpartyjne z Jeremym Corbynem[12].
8 maja 2017 objął funkcję burmistrza Wielkiego Manchesteru[11]. Uzyskał reelekcję w 2021 roku[13].
Życie prywatne
W 2000 roku poślubił Marie-France Van Heel[14]. Ma syna i dwie córki[15]. Kibicuje Evertonowi[16].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.