Andrea del Castagno
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Andrea del Castagno (ur. 1419 (?), zm. 1457) – włoski malarz epoki quattrocenta.
Data urodzenia |
1419 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
Narodowość |
włoska | ||
Dziedzina sztuki | |||
Epoka | |||
|
Według przekazów był synem chłopa. Wykształcenie malarskie otrzymał dzięki Bernadettowi de'Medici. Uchodził za gwałtownika, czego dowodem jest uznawana dziś za nieprawdziwą informacja Vasariego, że zamordował innego artystę, Domenika Veneziano.
Jednym z jego najwcześniejszych dzieł, które zachowały się do naszych czasów, są freski z kościoła San Zaccharia w Wenecji (1442). W ich dekoracyjności widać jeszcze wpływy sztuki gotyku. Na zbliżony okres datowane jest Ukrzyżowanie ze szpitala Santa Maria Nuova we Florencji (obecnie Uffizi, ok. 1440-41). Malowidło to było przeznaczone dla szerokiego kręgu widzów, zwłaszcza tych najbiedniejszych. Scena pozbawiona została monumentalizmu i zyskała cechy zbliżające je do cierpiącego, tak jak Chrystus, odbiorcy. Freski z refektarza klasztoru Santa Apollonia we Florencji (1445–50) są już dziełem dojrzałym. Przedstawione zostały tam sceny: Ostatniej Wieczerzy, Ukrzyżowania, Złożenia do grobu oraz Zmartwychwstania. Dzięki dużej głębi przestrzennej i rzeźbiarskiemu modelunkowi Ostatnia Wieczerza iluzjonistycznie wydłuża przestrzeń pomieszczenia. Obecnie w budynku klasztoru znajduje się muzeum artysty.
W 1456 Andrea del Castagno stworzył we florenckiej katedrze fresk z wyobrażeniem pomnika konnego Niccola da Tolentino, nawiązując do dzieła Pomnik sir Johna Hawkwooda Uccella. W tym samym okresie powstały freski w willi Carducci niedaleko Florencji - cykl portretów wybitnych osobistości. Postaci umieszczone zostały w niszach z architektonicznym obramowaniem. Byli to: trzej ludzie czynu (Filippo Scolari zw. Pippo Spano, Farinata degli Uberti, Niccolò Acciainoli), trzy sławne kobiety (Sybilla Kumańska, królowa Estera, królowa Tomyris) i trzej wielcy pisarze (Dante Alighieri, Francesco Petrarca, Giovanni Boccaccio).
Twórczością Castagna inspirowali się w drugiej połowie XV w. artyści florenccy (Antonio Pollaiuolo, Verrocchio), ferraryjscy i Andrea Mantegna.
- Ostatnia Wieczerza, fresk z Santa Apollonia.
- Epitafium Niccola da Tolentino, fresk z katedry Santa Maria del Fiore
- Portret Dantego Alighieri