![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/37/Alice_Volpi_2014_Saint-Maur_WCup_%2528cropped%2529.jpg/640px-Alice_Volpi_2014_Saint-Maur_WCup_%2528cropped%2529.jpg&w=640&q=50)
Alice Volpi
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Alice Volpi (ur. 15 kwietnia 1992 w Sienie) – włoska florecistka, srebrna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
W 2009 roku zdobyła brąz w indywidualnej rywalizacji kadetek oraz srebro wśród juniorek i drużynowo na mistrzostwach świata juniorów w Belfaście[1][2][3]. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Baku zdobyła indywidualnie brązowy medal[4]. Podczas mistrzostw świata juniorów w Jordanii w 2011 roku zdobyła złoto drużynowo[5]. Następnie wywalczyła złoto indywidualnie i drużynowo podczas mistrzostw świata juniorów w Moskwie w 2012 roku[6][7].
Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Tokio, gdzie Włoszki w składzie: Alice Volpi, Arianna Errigo, Martina Batini i Erica Cipressa zajęły trzecie miejsce w rywalizacji drużynowej[8]. W zawodach indywidualnych zajęła tam czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Łarisą Korobiejnikową 14-15[9].
Podczas mistrzostw świata w Lipsku (2017) wspólnie z koleżankami z reprezentacji zdobyła złoty medal w drużynie[10]. Wynik ten reprezentacja Włoch z Volpi w składzie powtórzyła na mistrzostwach świata w Kairze (2022)[11] i mistrzostwach świata w Mediolanie (2023)[12], a podczas mistrzostw świata w Wuxi (2018)[13] i mistrzostw świata w Budapeszcie (2019)[14] zdobywała srebrny medal. Na MŚ w Wuxi (2018) i MŚ w Mediolanie (2023) zdobywała również złote medale indywidualnie, w finałach pokonując odpowiednio Francuzkę Ysaorę Thibus[15] i Ariannę Errigo[16]. Ponadto na MŚ w Lipsku (2017) była druga w rywalizacji indywidualnej, przegrywając finałową walkę z Rosjanką Inną Dierigłazową[17].
Wielokrotnie zdobywała również medale mistrzostw Europy, w tym złote drużynowo na mistrzostwach Europy w Tblisi (2017)[18], mistrzostwach Europy w Nowym Sadzie (2018)[19] i mistrzostwach Europy w Antalyi (2022)[20].
Ponadto wywalczyła złoto indywidualnie i brąz drużynowo na igrzyskach europejskich w Baku (2015)[21][22] oraz złoto drużynowo na igrzyskach europejskich w Krakowie (2023)[23].