Ali ibn Husajn (król Hidżazu)

Ali ibn al-Husajn al-Ali al-Haszimi (arab. ‏علي بن الحسين بن علي الهاشمي‎; ur. 1879, zm. 1935) – król Hidżazu i szarif Mekki w latach 1924–1925.

Ali ibn Husajn
‏علي بن الحسين بن علي الهاشمي‎

król Hidżazu
Okres	od 6 października 1924 do 16 grudnia 1925
Poprzednik	Husajn bin Ali
Następca	Abd al-Aziz ibn Su’ud
Dane biograficzne
Dynastia	Haszymici
Data urodzenia	1879
Data śmierci	1935
Ojciec	Said Husajn ibn Ali
Matka	Abdijja bint Abd Allah
Rodzeństwo	Abd Allah, Fajsal, Zajd, Fatima, Saliha, Sarra
Żona	Nafissa bint Abd Allah
Dzieci	Chadijja, Alija, Abd al-Ilah, Badia, Dżalila

Życiorys

Był synem szarifa Mekki, następnie króla Hidżazu Husajna ibn Alego i jego pierwszej żony Abidijji bint Abd Allah^[1]. Ukończył Liceum Galatasaray w Konstantynopolu. W 1916 wspólnie z ojcem walczył w powstaniu arabskim przeciwko Turkom. W latach 1916–1919 dowodził Południową Armią wojsk arabskich, a od 1919 do 1924 – Arabską Armią Hidżazu. Od 1916 do 1924 pełnił obowiązki wielkiego wezyra Hidżazu. W 1918 otrzymał tytuł emira Medyny^[1].

Po zajęciu At-Ta’ifu przez armię Abd al-Aziza ibn Su’uda we wrześniu 1924 ojciec Alego, król Hidżazu Husajn ibn Ali, nakłoniony przez bliskich współpracowników, abdykował na rzecz najstarszego syna. Ali ibn Husajn został koronowany na króla Hidżazu 6 października 1924^[2]. Po ojcu przejął także tytuł szarifa Mekki^[1], uznał się także za dziedzica tytułu kalifa muzułmanów, którym Husajn ogłosił się 6 marca 1924, wobec obalenia dynastii Osmanów w Turcji^[3].

Armia Alego nie zdołała obronić Hidżazu przed ibn Su’udem. 5 grudnia dowodzeni przez niego wahhabici zajęli Mekkę. Ali ze swoimi siłami wycofał się do Dżuddy. Wbrew nadziejom króla Alego Brytyjczycy nie udzielili mu pomocy, a jedynie zaoferowali swoją mediację między walczącymi stronami. Zasugerowany przez nich układ był równoznaczny z kapitulacją Alego i odejściem dynastii Haszymitów z Hidżazu. 16 grudnia 1925 Ali opuścił Dżuddę. 8 stycznia 1926 królem Hidżazu ogłosił się ibn Su’ud^[2]. Dynastia Haszymitów formalnie nie zrezygnowała z pretensji do Hidżazu, za prawowitego władcę tego kraju uważał się w kolejnych latach emir Transjordanii, brat Alego Abd Allah^[4].

Ali emigrował do Iraku, gdzie królem był inny z jego braci Fajsal, następnie przeniósł się do Jordanii. Kilkakrotnie pełnił obowiązki regenta, gdy nieobecny w kraju był jego brat, król Abd Allah^[1]. Zmarł w Bagdadzie w 1935 i tam też został pochowany w królewskim mauzoleum^[1].

Rodzina

W 1906 ożenił się z Nafissą bint Abd Allah, córką Abd Allaha ibn Muhammada Paszy, emira Mekki. Mieli pięcioro dzieci:

• księżniczkę Chadijję (1907–1958); nie wyszła za mąż,
• księżniczkę Aliję (1911–1950); wyszła za mąż za swojego kuzyna Ghaziego ibn Fajsala, króla Iraku, w latach 1934–1939 była królową Iraku;
• księcia Abd al-Ilaha (1913–1958); w latach 1943–1953 był regentem Iraku przy małoletnim królu Fajsalu II;
• księżniczkę Badię (1920–1949); wyszła za mąż za szarifa Husajna ibn Alego beja;
• księżniczkę Dżalilę (1923–1955); wyszła za mąż za szarifa Ahmada Hazima beja^[1].

Przypisy

1. Hejaz7. www.royalark.net. [dostęp 2015-11-06].
2. B. Wróblewski: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 56. ISBN 978-83-7436-276-4.
3. B. Wróblewski: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 54–55. ISBN 978-83-7436-276-4.
4. B. Wróblewski: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 279.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 2652152381764001950003
• GND: 1155769740

Encyklopedie internetowe:

• Catalana: 0002647