Loading AI tools
niemiecki wodnosamolot myśliwski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Albatros W.8 – niemiecki dwumiejscowy pływakowy wodnosamolot myśliwski w układzie dwupłatu z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Albatros-Werke GmbH. Zbudowana w liczbie trzech egzemplarzy maszyna przegrała rywalizację z konkurencyjnym wodnosamolotem Hansa-Brandenburg W.29 i pozostała na etapie prototypów.
Pierwszy prototyp wodnosamolotu Albatros W.8 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Historia | |
Wycofanie ze służby |
1918 |
Liczba egz. |
3 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silnik rzędowy Benz Bz.IIIb |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
11,46 m |
Długość |
9,59 m |
Wysokość |
3,39 m |
Powierzchnia nośna |
27,3 m² |
Masa | |
Użyteczna |
500 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
150 km/h |
Prędkość wznoszenia |
6,5 min na 1000 m |
Zasięg |
500 km |
Długotrwałość lotu |
3,5 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 km | |
Użytkownicy | |
Cesarstwo Niemieckie |
Na przełomie 1917 i 1918 roku wytwórnia Albatros-Werke GmbH zaoferowała Kaiserliche Marine projekt dwumiejscowego wodnosamolotu myśliwskiego, mającego potencjalnie zastąpić używany przez marynarkę Hansa-Brandenburg W.12[1][2]. Do napędu płatowca o oznaczeniu Albatros W.8 zamierzano użyć eksperymentalnego silnika Benz Bz.IIIb o mocy 143 kW (195 KM)[1][3]. Konstrukcja usterzenia ogonowego w porównaniu do Hansa-Brandenburg W.12 ograniczała jednak w większym stopniu pole ostrzału tylnego strzelca[1][3]. Pierwszy prototyp miał zamontowany spiczasty kołpak na śmigle[2].
Zbudowano trzy egzemplarze samolotu Albatros W.8, które otrzymały numery 5001–5003, nadane w 1918 roku przez Kaiserliche Marine (przy czym nie wiadomo, czy ostatni egzemplarz o numerze 5003 został w ogóle ukończony)[1][2]. Przeprowadzone testy wykazały, że W.8 miał mniejszą prędkość maksymalną zarówno od Hansa-Brandenburg W.12, jak też od jego ulepszonego następcy – Hansa-Brandenburg W.29[1]. Również dostępność wykorzystanych do napędu W.8 silników Benz Bz.IIIb była niewystarczająca, co w parze z gorszymi od konkurencji osiągami i układem konstrukcyjnym zadecydowało o nieskierowaniu samolotu do produkcji seryjnej[1][2].
W.8 był ostatnim wodnosamolotem wytwórni Albatros zbudowanym podczas I wojny światowej[1].
Albatros W.8 był dwumiejscowym, jednosilnikowym wodnosamolotem pływakowym w układzie dwupłatu konstrukcji drewnianej[4]. Długość samolotu wynosiła 9,59 metra, a jego wysokość 3,39 metra[2][5]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 11,46 metra, zaś powierzchnia nośna 27,3 m²[5][6]. Masa użyteczna wynosiła 500 kg[2].
Napęd stanowił chłodzony cieczą 8-cylindrowy silnik rzędowy Benz Bz.IIIb o mocy 143 kW (195 KM)[2][5]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 150 km/h[2][5]. Maszyna osiągała wysokość 1000 metrów w czasie 6,5 minuty i 3000 metrów w 34 minuty, zaś długotrwałość lotu wynosiła 3,5 godziny[2][5]. Zasięg samolotu wynosił 500 km[6].
Myśliwiec uzbrojony był w jeden stały zsynchronizowany karabin maszynowy LMG 08/15 oraz jeden ruchomy karabin maszynowy Parabellum strzelca pokładowego[2][6][uwaga 1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.