Akademik (tytuł naukowy)
tytuł naukowy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Akademik (łac. academicus) – tytuł członka instytucji publicznej nazywanej akademią, np. członka rzeczywistego ogólnokrajowego zgromadzenia naukowców (lub naukowców i artystów)[1][2], tj. Królewska Szwedzka Akademia Nauk, Académie française, Polska Akademia Nauk, Rosyjska Akademia Nauk, Berlińsko-Brandenburska Akademia Nauk. W takich przypadkach tytuł „akademik” oznacza szczególnie wysoką pozycję naukową, jednak określenie bywa również stosowane w znaczeniu „student akademii” lub słuchacz innej szkoły wyższej[2].
Ten artykuł dotyczy tytułu naukowego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Istniejąca od roku 1739 Szwedzka Akademia Nauk, decydująca o wyborze laureatów Nagród Nobla, ma 440 członków krajowych i 175 zagranicznych[3]. W przypadku śmierci akademika skład Akademii jest uzupełniany w drodze głosowania. W roku 2013 (15 maja) nowymi członkami zostali Olof Ramström z RMIT University, Mikael Akke z Lunds universitet i Sir John Meurig Thomas z University of Cambridge[4].
Académie française[5], założona w roku 1635, wybiera 40 członków zwyczajnych (w roku 1910 – po śmierci fizyka, Désiré Gerneza – kandydatką była Maria Skłodowska-Curie, jednak nie uzyskała niezbędnej liczby głosów)[6]. Członkami Francuskiej Akademii Nauk (Académie des sciences, utworzonej w roku 1966) było w maju 2013 roku 247 osób (ponadto Akademia miała 135 członków zagranicznych i 99 członków korespondentów)[7].
W krajach byłego bloku wschodniego tytuł „akademik” bywa kojarzony z członkostwem w Akademii Nauk ZSRR, obecnej Rosyjskiej Akademii Nauk (aktualizowana lista członków zwyczajnych jest publikowana na internetowej stronie Akademii[8]). W innych krajach byłego bloku obowiązują różne zasady wyboru członków narodowych Akademii Nauk.
Zadania i zasady działania Polskiej Akademii Nauk, w tym zasady wyboru i obowiązki członków rzeczywistych PAN[9] są określane ustawowo[10]. Bułgarska Akademia Nauk ma 65 akademików (2013)[11].