Loading AI tools
rodzina izraelskich samochodów terenowych produkowanych przez Automotive Industries Ltd. (AIL) w latach 1991–2016 na podwoziach Jeepa Wranglera Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sufa (hebr. סוּפָה, pol. burza) lub AIL Storm – rodzina izraelskich samochodów terenowych produkowanych przez przedsiębiorstwo Automotive Industries Ltd. (AIL) w latach 1991–2016 na podwoziach Jeepa Wranglera. W okresie produkcji powstały cztery modele nazwane kolejno Sufa, Sufa 2, Sufa 3 i Sufa 4.
 M-240 Sufa | |
| Inne nazwy |
M-240 Sufa (Storm), M-242 Sufa 2 (Storm 2), M-243 Sufa 3 (Storm 3), M-244 Sufa 4 (Storm 4) |
|---|---|
| Producent | |
| Okres produkcji |
1991–2017 |
| Miejsce produkcji | |
Samochód Sufa użytkowany był w różnych wersjach przez Siły Obronne Izraela, Straż Graniczną Izraela i Policję Izraela, izraelskie spółki państwowe, a także Siły Zbrojne Chile, Azerbejdżanu, Ekwadoru, Tajwanu i Salwadoru. Storm 3 był również w ofercie Ursusa dla Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Produkcja samochodów terenowych Sufa rozpoczęła się w 1991 roku. Pojazd oparty był na importowanych ze Stanów Zjednoczonych podwoziach i układach napędowych Jeepa Wranglera. Układy elektryczne oraz pozostałe części i podzespoły były wytwarzane i montowane w fabryce AIL w Nacerat Illit (obecnie Nof ha-Galil)[1]. Konstrukcja była od początku przeznaczona dla służb porządkowych i wojska. Pierwszy model Sufy oferowany był także na rynku cywilnym i był wykorzystywany przez izraelskie spółki państwowe: Zarząd Ochrony Przyrody i Parków Narodowych, Mekorot i Chewrat he-Chaszmal[1][2][3].
W 2000 roku anulowano obowiązujące ulgi podatkowe na produkty wytwarzane w Izraelu i samochód stał się niekonkurencyjny wobec importowanych z zagranicy pojazdów cywilnych. Od tego czasu użytkowany był wyłącznie przez służby mundurowe[1]. Jednak jego konstrukcja i koszty zakupu krytykowane były przez funkcjonariuszy policji Izraela[3].
Sufa wyposażona była w nadwozie zamknięte (wersja opancerzona) lub nadwozie otwarte, zakryte materiałem[4][5]. Zawieszenie oparto o resory piórowe, a rozstaw osi wynosił 263 cm[6]. Zastosowana skrzynia rozdzielcza NP231 okazała się za słaba jak na wagę pojazdu[4]. Oś przednia Dana 30 była taka sama dla samochodów z oboma typami silnika. Natomiast w wypadku silnika Diesla oś tylna to Dana 60, a w wypadku silnika benzynowego - Dana 44. Samochód mógł być napędzany przez czterocylindrowy silnik Diesla VM Motori o mocy 107 KM lub sześciocylindrowy silnik benzynowy Chryslera o mocy 180 KM. W ofercie AIL Sufa występowała w wersji krótkiej (4150 mm) i długiej (4492 mm)[7].
W tej wersji pojazdy były dostarczane aż do 2004 roku. Wyprodukowano ich 5500 sztuk[1].
W 2006 roku poinformowano, iż do produkcji wszedł nowy model pojazdu o nazwie Sufa 2 na podwoziu Jeepa Wranglera TJ. Produkcja w większości trafiła do wojska i służb mundurowych, ponieważ cena 250 000 nowych szekli za sztukę oraz jakość wykonania czyniła pojazd niekonkurencyjnym na rynku cywilnym. Jeden samochód został zakupiony w ramach przetargu przez prywatnego kolekcjonera[1][6].
Zgodnie z nowymi wymogami wojska pojazd wyposażono w pięcioro drzwi, aby ułatwić korzystanie z niego żołnierzom oraz rozładunek sprzętu. Resory piórowe zastąpiono amortyzatorami sprężynowymi, rozstaw osi zwiększono z 263 cm do 293 cm[6]. Pozostawiono skrzynię rozdzielczą NP231 z Sufy M-240, ale wzmocniono wał oraz wyeliminowano jarzmo ślizgowe, dzięki czemu chciano uniknąć problemów z pękaniem skrzyni, jak miało to miejsce w poprzedniej Sufie. Zastosowane osie to Dana 30 (przednia) i Dana 44 (tylna)[4]. W przeciwieństwie do pierwszej Sufy wszystkie siedzenia za kierowcą skierowane są przodem do kierunku jazdy[6]. W pojeździe zamontowano klimatyzację dla kierowcy oraz pasażerów z tyłu pojazdu[4].
Sufa 2 mogła być napędzana czterocylindrowym silnikiem Diesla VM Motori o pojemności 2,8 litra lub silnikiem benzynowym Chryslera o pojemności 4 l i o mocy 180 KM[4].
Łączna produkcja AIL Strom 3 wyniosła 670 sztuk[1].
W 2007 roku AIL ogłosiła, że w 2008 roku rozpocznie produkcję trzeciego z kolei modelu samochodu Sufa[8][9]. Siły Obronne Izraela zakupiły pojazd dopiero w 2010 roku[10]. Do tego roku AIL produkowała i sprzedawała samochody Sufa 3 na eksport[11].
Konstrukcję Sufy 3 oparto na podwoziu Jeepa J8[11]. Tylne zawieszenie oparto, jak w wypadku pierwszego modelu Sufy, na resorach piórowych, z kolei przednie na wahaczach[9]. Oś przednia to Dana 44, a tylna Dana 60. Zamknięte nadwozie oferowane było w trzech wersjach: kryte plandeką, twardym plastikiem lub z włókna szklanego. Pojedyncze tylne siedzenia pasażerów zamieniono na trzyosobową kanapę[9].
Napęd samochodu stanowił czterocylindrowy silnik Diesla VM Motori 4V o pojemności 2,8 l i mocy 158 KM[9].
Łączna liczba wyprodukowanych Suf 3 wyniosła 800 sztuk[1].
W 2015 roku przedstawiciele Ursusa poinformowali, że w ofercie przetargowej Inspektoratu Uzbrojenia Ministerstwa Obrony Narodowej na samochody mające zastąpić Honkery zaproponują pojazd Storm 3, który jeśli udałoby się uzyskać kontrakt, byłby produkowany na licencji w fabryce w Lublinie[12][13]. Pojazd był już prezentowany w ofercie Ursusa w 2014 roku podczas Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego w Kielcach[13].
Samochód Sufa 4 opierał się na podwoziu Jeepa Wranglera JL. W tej konstrukcji pojazd został pozbawiony plastikowych błotników, w których miejsce zamontowano stalowe. Wzmocniono zawieszenie i osie. Zrezygnowano z ciężkich metalowych drzwi krajowej produkcji z tyłu pojazdu na rzecz dwudzielnych Jeepa Wranglera. Ich górna część otwiera się do góry, a dolna na bok. Przednia oś to Dana 44 ze sprężynami śrubowymi i amortyzatorami firmy Bilstein, a tylna oś to Dana 60 z resorami półeliptycznymi i tymi samymi amortyzatorami[1].
Jednostką napędową był czterocylindrowy turbodoładowany silnik Diesla VM Motori o pojemności 2,8 l. Modyfikacje wprowadzone w silniku pozwoliły na zwiększenie jego mocy do 194 KM[1].
Pod koniec 2016 roku AIL zakończyła produkcję pojazdów Sufa. Przyczyniło się do tego zbyt małe zamówienie na potrzeby wojska (180 sztuk). Dodatkowo cena jednego samochodu była zbyt wysoka w stosunku do cywilnych pojazdów terenowych, które Siły Obronne Izraela postanowiły zakupić. Ponadto FIAT, który wykupił Chryslera, postanowił zakończyć produkcję samochodów wojskowych[14].
| Sufa[7] | Sufa 2[15][6] | Sufa 3[9] | Sufa 4[1][16] | |
|---|---|---|---|---|
| Zdjęcie |  |
 |
 |
zdjęcie samochodu |
| Silnik | silnik Diesla VM Motori 425 2,5 l 4V o mocy 107 KM lub silnik benzynowy Chryslera 4 l 6V o mocy 180 KM |
silnik Diesla VM Motori 2,8 l 4V lub silnik benzynowy Chryslera 4 l o mocy 180 KM |
silnik Diesla VM Motori 4V o mocy 158 KM | silnik Diesla VM Motori 4V o mocy 194 KM |
| Wysokość | brak danych | 1942 mm | 2012 mm | 2012 mm |
| Długość | 4150 mm / 4492 mm | 4463 mm | 4450 mm | 4450 mm |
| Szerokość | 1676 mm | 1750 mm | 1876 mm | 1876 mm |
| Masa | 2350 kg | 2500 kg | 2305 kg | 2305 kg |
| Prędkość maks. | 135 km/h (diesel) 146 km/h (benzyna) |
130 km/h | 140 km/h | brak danych |
.jpg)
Lista użytkowników samochodów Sufa[2][17][18][19]:
Izrael – Siły Obronne Izraela, Policja Izraela, spółki państwowe: Zarząd Ochrony Przyrody i Parków Narodowych, Mekorot i Chewrat he-Chaszmal
Azerbejdżan – Siły Zbrojne Azerbejdżanu
Chile – Siły Zbrojne Chile
Ekwador – Siły Zbrojne Ekwadoru
Salwador – Siły Zbrojne Salwadoru
Tajwan – Siły Zbrojne Republiki ChińskiejSeamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
