75 mm armata wz. 1902/26
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
75 mm armata polowa wz. 1902/26 (prawosławna lub putiłówka) – armata polowa z okresu międzywojennego, powstała w Polsce poprzez modyfikacje rosyjskich armat wz. 1902. Głównym celem modyfikacji było przekalibrowanie armat do kalibru 75 mm, aby wykorzystywały one tę samą amunicję, co armaty wz. 1897. Armaty wz. 1902/26 w latach 30. XX wieku stanowiły podstawowe uzbrojenie dywizjonów artylerii konnej Wojska Polskiego, a także były wykorzystywane jako uzbrojenie pociągów pancernych oraz plutonów artylerii piechoty.
Szybkie fakty Państwo, Producent ...
Armata polowa 75 mm wz.1902/26 na poligonie podczas ćwiczeń. Rok 1936. | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent |
Zakłady Starachowickie | ||
Rodzaj | |||
Historia | |||
Produkcja seryjna | |||
Wyprodukowano |
ok. 400 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber |
75 mm | ||
Długość lufy |
2285 mm (ok. 30 kalibrów) | ||
Donośność |
5000 – 10 700 m | ||
Prędkość pocz. pocisku |
ok. 600 m/s | ||
Długość |
4350 mm | ||
Szerokość |
1820 mm | ||
Wysokość |
1630 mm | ||
Masa |
1150 kg | ||
Kąt ostrzału |
–6° do +16° (w pionie)[1] | ||
Wysokość linii ognia |
928 mm | ||
Szybkostrzelność |
10 strz./min | ||
Obsługa |
6-7 żołnierzy[2] | ||
|
Zamknij