49 Pułk Zmechanizowany

49 Warszawski Pułk Zmechanizowany (49 pz) – oddział zmechanizowany Sił Zbrojnych PRL.

49 pułk zmechanizowany

Znak na pojazdach pułku
Historia
Państwo	Polska
Nazwa wyróżniająca	Warszawski
Tradycje
Święto	17 stycznia
Rodowód	49 pułk piechoty
Kontynuacja	6 pz Leg.
Dowódcy
Ostatni	mjr Krzysztof Gałkowski
Organizacja
Dyslokacja	Wałcz
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Podległość	20 Warszawska DPanc[1].

Wchodził w skład 20 Warszawskiej Dywizji Pancernej im. marsz. Konstantego Rokossowskiego. Stacjonował w garnizonie Wałcz.

Rodowód pułku

Na podstawie rozkazu naczelnego dowódcy WP nr 58/org. z 15 marca 1945 w ramach koncepcji tworzenia 3 Armii WP i tworzonych wówczas 13 i 14 Dywizji Piechoty rozpoczęto formowanie 49 pułku piechoty. Po dokładniejszej ocenie możliwości organizacyjnych, w końcu roku zamiar ten ograniczono do utworzenia trzech dywizji odwodu Naczelnego Dowództwa (13, 14, 15 DP). Tak więc 49 pp formował się w ramach 14 Dywizji Piechoty, która początkowo podlegała Dowództwu Morskiego Okręgu Wojskowego (DOW – II), a od 27 września przeszła w skład DOW – III „Poznań”. Formowanie pułku miano zakończyć do 1 lipca 1945. Na miejsce formowania wyznaczono Koronowo. Faktycznie zadanie formowania jednostek 14 DP wykonano do 8 czerwca i dowódca dywizji rozkazem nr 0017 potwierdził wykonanie rozkazu Naczelnego Dowódcy. 10 czerwca zakończono okres formowania 49 pp i przystąpiono do programowego szkolenia. Na dzień święta pułku wyznaczono 24 czerwca. Od 1 listopada 1945 pułk przeszedł na etat pokojowy. W ramach zmian personalnych pułku, część żołnierzy zwolniono do rezerwy, większość nadwyżek skierowano do formujących się Wojsk Ochrony Pogranicza. Stan etatowy zmniejszył się z około 2500 do 1300 żołnierzy.

Żołnierze pułku

Z tym tematem związana jest kategoria: Oficerowie 49 Pułku Zmechanizowanego.

Dowódcy pułku

• płk Jan Gabrielczyk 1957-64
• płk Maksymilian Buczek 1964-69
• płk Władysław Walas 1969-71
• ppłk Henryk Szafrański 1971-74
• ppłk Wiesław Osadowski 1974-78
• mjr Włodzimierz Warchalski 1978-80
• mjr/ppłk Stanisław Sidor 1980-85
• mjr/ppłk dypl. Włodzimierz Michalski 1985-88
• mjr/ppłk dypl. Piotr Kaszuba 1988-89
• mjr dypl. Krzysztof Gałkowski 1989

Skład (lata 80. XX w)

Osobny artykuł: struktura organizacyjna pułku zmechanizowanego.

• Dowództwo i sztab

  

  Podstawowy wóz bojowy pułku -(BWP-1)

  • 3 x bataliony zmechanizowane
  • batalion czołgów
  • kompania rozpoznawcza
  • bateria haubic 122mm
  • bateria ppanc
  • kompania saperów
  • bateria plot
  • kompania łączności
  • kompania zaopatrzenia
  • kompania remontowa
  • kompania medyczna
  • pluton chemiczny
  • pluton ochrony i regulacji ruchu

Tradycje

Zgodnie z rozkaz nr 025/MON z 30.09.1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek Dz. Rozk. Tjn. MON Nr 10, poz. 53 49 Pułk Zmechanizowany przyjął tradycje 1 Warszawskiego Zmotoryzowanego Batalionu Rozpoznawczego i otrzymała nazwę wyróżniającą Warszawski. Święto pułkowe obchodził 17 stycznia.

Przeformowanie

W 1989, w związku z przeformowaniem dywizji na zmechanizowany związek taktyczny i zmianę jej nazwy na 2 Dywizję Zmechanizowaną, pułk przyjął nazwę rozformowywanego 6 pułku zmechanizowanego z Częstochowy. 3 maja 1991, już jako 6 pułk zmechanizowany Legionów, przyjął tradycje wszystkich formacji piechoty oznaczonych cyfrą "6": W 1995 na bazie pułku powstała 2 Brygada Zmechanizowana Legionów im. Marszałka Józefa Piłsudskiego.

Przypisy

1. Wojtaszak i Kozłowski 2001 ↓, s. 227.

Bibliografia

• Leopold Pytko, Z dziejów 49 pułku piechoty 1945–1947, Wydawnictwo MON, Warszawa 1975, wyd. I.
• Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.