3 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
3 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany (ros. 3-й гвардейский механизированный корпус) – związek operacyjno-taktyczny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1942 |
Rozformowanie |
1945 |
Nazwa wyróżniająca |
Stalingradzki |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
gen. mjr Wasilij Wolski |
Ostatni |
gen. por. Wiktor Obuchow |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
3 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany utworzony został rozkazem z 18 grudnia 1942 przez przemianowanie 4 Korpusu Zmechanizowanego. Został przydzielony do 51 Armii a jego dowódcą został gen. mjr Wasilij Wolski[1]. Jego szlak bojowy w walce przeciw wojskom III Rzeszy i jej satelitom prowadził spod Stalingradu m.in. przez Rostów nad Donem, Sumy, Nowołukoml i Wilno, a zakończył się w Kurlandii[2]. W czasie Operacji Bagration 3 Gwardyjskim Korpusem Zmechanizowanym dowodził gen. por. Wiktor Obuchow i podlegał on 5 Gwardyjskiej Armii Pancernej[3].
Po rozgromieniu III Rzeszy został przeniesiony na Daleki Wschód gdzie ostatecznie zakończył szlak bojowy, walcząc przeciw armii Japońskiej[1].