28 Pułk Strzelców Kaniowskich
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
28 Pułk Strzelców Kaniowskich (28 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Ten artykuł dotyczy polskiego pułku piechoty z numerem 28. Zobacz też: 28 Pułk Piechoty – inne pułki piechoty z numerem 28. |
Szybkie fakty Państwo, Sformowanie ...
Odznaka oficerska pułku | |||
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie | |||
Rozformowanie | |||
Tradycje | |||
Święto |
11 listopada[1] | ||
Rodowód |
13 pułk strzelców polskich | ||
Działania zbrojne | |||
wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Borejkami (22–23 V1920) bitwa pod Łużkami ( 6–7 VI 1920) bitwa o przedmoście warsz. (13–16 VIII 1920) bitwa nad Niemnem (20–26 IX 1920) kampania wrześniowa | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość | |||
|
Zamknij
Sformowany w lipcu 1919 roku. Toczył walki na Wołyniu, a następnie nad Styrem w rejonie Rafałówki. Walczył z Czechami o Śląsk Cieszyński, potem nad Niemnem w rejonie Skidla i w rejonie Lwowa. Walczył też z wojskami ukraińskimi nad Seretem. Od 4 lipca 1920 rozpoczął odwrót w kierunku na Oszmianę i Lidę. W Bitwie Warszawskiej z Nieporętu atakował w kierunku na Wólkę Radzymińską i Mokre. W okresie międzywojennym pułk stacjonował w Łodzi i podporządkowany był dowódcy 10 Dywizji Piechoty.