15 Wielkopolska Dywizja Piechoty
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
15 Wielkopolska Dywizja Piechoty (15 DP) – wielka jednostka piechoty Armii Wielkopolskiej i Wojska Polskiego II RP.
Ten artykuł dotyczy 15 Dywizji Piechoty okresu II RP. Zobacz też: 15 Dywizja Piechoty – inne dywizje piechoty o numerze 15. |
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie | |||
Rozformowanie | |||
Nazwa wyróżniająca |
Wielkopolska | ||
Tradycje | |||
Rodowód |
2 Dywizji Strzelców Wielkopolskich | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy | |||
Ostatni | |||
Działania zbrojne | |||
wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Drohiczynem(2-7 VIII 1920) bitwa pod Prosienicą (21 VIII 1920) bitwa o przedmoście warsz. (13–16 VIII 1920) bitwa pod Kobryniem (11–23 IX 1920) bitwa pod Łomżą (22 VIII 1920) bitwa nad Niemnem (20–26 IX 1920) kampania wrześniowa bitwa o Pomorze (1–3 IX 1939) bój na linii jezior koronowskich (2 IX 1939) bój o przedmoście bydgoskie (2–4 IX 1939) bitwa nad Bzurą (9–18 IX 1939) bój pod Płockiem (14–15 IX 1939) | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja |
Bydgoszcz[1] | ||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość | |||
Skład |
59 pułk piechoty | ||
|
W wyniku konsolidacji Wojska Polskiego 17 stycznia 1920 2 Dywizja Strzelców Wielkopolskich została przemianowana na 15 Dywizję Piechoty.
W okresie międzywojennym dowództwo 15 DP stacjonowało w Poznaniu. W jej skład w 1923 wchodziły: 59 pp, 61 pp i 62 pułk piechoty[2].
W czasie kampanii wrześniowej dywizja walczyła w składzie Armii „Pomorze”. Od 2 września broniła przedmościa bydgoskiego, a od 6 września osłaniała grupę armii „Poznań-Pomorze” od północy i powstrzymywała uderzenia III Korpusu Armijnego pod Śmiłowicami i Szczytnem. Toczyła boje pod Dobrzykowem z niemiecką 3 Dywizją Piechoty. Po przekroczeniu Bzury osłaniała przeprawy dla reszty Armii „Poznań” i „Pomorze”. Brała udział w obronie Warszawy[3].