1. deild Wysp Owczych (1994)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
W roku 1994 odbyła się 52. edycja 1.deild (dziś, od 2005 roku zwanej Formuladeildin), czyli pierwszej ligi piłki nożnej archipelagu Wysp Owczych. GÍ Gøta poprzednio świętował tytuł mistrzowski, który w tym roku udało mu się obronić.
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Terytorium zależne | |||
Termin | |||
Liczba meczów |
90 | ||
Liczba stadionów |
9 (w 9 miejscowościach) | ||
Liczba bramek |
315 | ||
Zwycięzca | |||
Król strzelców |
John Petersen (21) |
Podobnie, jak współcześnie, w roku 1994 w rozgrywkach pierwszoligowych na Wyspach Owczych brało udział dziesięć zespołów z całego archipelagu. Wcześniej jednak liczba klubów ulegała częstym zmianom, głównie ze względu na to, jaka ich liczba w danym momencie znajdowała się na Wyspach Owczych. Sytuacja, która ma miejsce dziś, zaczęła się od rozgrywek w roku 1988, kiedy to ich liczbę zmieniono z wcześniejszych ośmiu. Możliwość degradacji do niżej ligi pojawiła się w roku 1976. W 1994 na końcu tabeli znalazły się; ÍF Fuglafjørður (dziewiąte miejsce) i EB/Streymur (dziesiąte).
Rozgrywki tego sezonu nie niosły za sobą wielu zaskoczeń. Znaczna większość klubów, szczególnie z górnej części tabeli, utrzymała podobne miejsca, do poprzedniego sezonu, zamieniając się ewentualnie o jedno. B36 Tórshavn z piątego znalazł się na siódmym, a NSÍ Runavík, który awansował z drugiej ligi wysunął się na szóstą pozycję, pozostając jedynie dwa punkty za następnym klubem. Drugi z nowopromowanych klubów, ÍF Fuglafjørður spadł z powrotem do niższego poziomu rozgrywek.
Królem strzelców został wtedy John Petersen, zawodnik zwycięskiego GÍ Gøta, który zdobył 21 bramek, pobijając wtedy rekord swego kraju w tej kategorii, jako pierwszy w historii zdobył powyżej dwudziestu bramek w rozgrywkach ligowych.
W przeciwieństwie do sytuacji obecnej, w 1994 za zwycięstwo przyznawano wtedy dwa, zamiast trzech punktów. W przeciągu całych rozgrywek strzelono 315 goli, co dało 3,5 bramki/mecz.
Drużyny, które odnotowały najwięcej sukcesów dostały awans do rozgrywek na arenie międzynarodowej. Pierwszy klub, GÍ Gøta uzyskał możliwość gry w Pucharze UEFA 1995/96, gdzie w pierwszej rundzie eliminacyjnej odpadł po dwóch meczach ze szkockim Raith Rovers F.C. Pierwszy mecz, na wyjeździe, przegrany został przez Farerczyków 0:4, drugi jednak zremisowali u siebie 2:2. Bramki dla gospodarzy strzelali wtedy ponownie bracia Jarnskorowie – Henning (65. minuta) i Magni (85. minuta)[1].
Drugi zespół, HB Tórshavn, dostał możliwość gry w Pucharze Intertoto UEFA 1995, gdzie znalazł się na przedostatnim miejscu w tabeli, przed rumuńskim Universitatea Kluż-Napoka, z którym, zremisował 0:0, zaś drugi remis został odnotowany na koncie zespołu w spotkaniu przeciwko niemieckiemu Germinal Ekeren (1:1)[2].
Ostatnim farerskim klubem, który brał udział w międzynarodowych rozgrywkach był, zdobywca Pucharu Wysp Owczych 1994, KÍ Klaksvík, który rozegrał dwa mecze przeciw izraelskiemu Maccabi Hajfa, w Pucharze Zdobywców Pucharów 1995/96, z których pierwszy, wyjazdowy, przegrał 0:4, a drugi wygrał 3:2, co jednak nie zapewniło mu awansu[1]. Wszystkie trzy bramki zdobył Olgar Danielsen[1].