ਸ਼ਾਹਮੁਖੀ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ਸ਼ਾਹਮੁਖੀ (Punjabi: شاہ مُکھی, pronounced [ʃäː(ɦ)˦.mʊ.kʰiː], ਸ਼ਾ.ਅ. 'ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਜਾਂ ਰਾਜੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ') ਸੱਜੇ-ਤੋਂ-ਖੱਬੇ ਅਬਜਦ-ਆਧਾਰਿਤ ਲਿਪੀ ਹੈ ਜੋ ਪਰਸੋ-ਅਰਬੀ ਵਰਣਮਾਲਾ ਤੋਂ ਵਿਕਸਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਜੋ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੰਜਾਬ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਲਈ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[1][2][3][4] ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਸਤਾਲੀਕ ਕੈਲੀਗ੍ਰਾਫਿਕ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,[3][4] ਜੋ ਫ਼ਾਰਸੀ ਅਤੇ ਉਰਦੂ ਲਈ ਵੀ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[5] ਸ਼ਾਹਮੁਖੀ ਪੰਜਾਬੀ ਲਈ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਦੋ ਮਿਆਰੀ ਲਿਪੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਦੂਜੀ ਗੁਰਮੁਖੀ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੰਜਾਬ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[3][6][4]
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੱਥ ਸ਼ਾਹਮੁਖੀ, ਟਾਈਪ ...
ਸ਼ਾਹਮੁਖੀ | |
---|---|
ਟਾਈਪ | ਅਬਜਦ |
ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ | ਪੰਜਾਬੀ (ਬੋਲੀਆਂ ਅਤੇ ਕਿਸਮਾਂ ਸਮੇਤ) |
Parent systems |
ਮਿਸਰ ਦੇ ਹਾਇਰੋਗਲਿਫਸ
|
ਯੂਨੀਕੋਡ ਰੇਂਜ | |
ਬੰਦ ਕਰੋ
ਸ਼ਾਹਮੁਖੀ ਨੂੰ ਸੱਜੇ ਤੋਂ ਖੱਬੇ ਲਿਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਗੁਰਮੁਖੀ ਨੂੰ ਖੱਬੇ ਤੋਂ ਸੱਜੇ ਲਿਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[7] ਸ਼ਾਹਮੁਖੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਹੋਰ ਵਾਧੂ ਅੱਖਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ 36 ਮੁੱਢਲੇ ਅੱਖਰ ਹਨ।[8][4]