ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ 1955 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਇਕਾਈ ਨੀਤੀ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਸੂਬਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ ਸੂਬੇ ਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲ ਕੇ ਪੂਰਬੀ ਬੰਗਾਲ ਤੋਂ ਰੱਖਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਆਧੁਨਿਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨੀ ਸਰਹੱਦਾਂ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਮਿਆਂਮਾਰ ਨਾਲ, ਬੰਗਾਲ ਦੀ ਖਾੜੀ 'ਤੇ ਤੱਟਵਰਤੀ ਨਾਲ ਲੱਗਦੀਆਂ ਸਨ। ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਲੋਕ "ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਬੰਗਾਲੀ" ਵਜੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸਨ; ਇਸ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਜ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ (ਜਿਸ ਨੂੰ "ਭਾਰਤੀ ਬੰਗਾਲ" ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਲਈ, ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੂੰ "ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਬੰਗਾਲ" ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। 1971 ਵਿੱਚ, ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਸੁਤੰਤਰ ਰਾਜ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਬਣ ਗਿਆ, ਜਿਸਦਾ ਬੰਗਾਲੀ ਵਿੱਚ ਅਰਥ ਹੈ "ਬੰਗਾਲ ਦਾ ਦੇਸ਼"।
ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ পূর্ব পাকিস্তান (Bengali) مشرقی پاکستان (Urdu) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1955–1971 | |||||||||
| |||||||||
ਐਨਥਮ: ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਜ਼ਿੰਦਾਬਾਦ | |||||||||
ਸਥਿਤੀ | ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਇਕਾਈ | ||||||||
ਰਾਜਧਾਨੀ | ਢਾਕਾ | ||||||||
ਅਧਿਕਾਰਤ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ | ਬੰਗਾਲੀ | ||||||||
ਵਸਨੀਕੀ ਨਾਮ | ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ | ||||||||
ਸਰਕਾਰ | ਇਕਾਤਮਕ ਸੰਸਦੀ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ (1955–1956) ਸੰਸਦੀ ਇਸਲਾਮੀ ਗਣਰਾਜ (1956–1958) ਅਸਥਾਈ ਫੌਜੀ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ (1958–1962) ਇਕਾਤਮਕ ਖ਼ੁਦਮੁਖ਼ਤਿਆਰਸ਼ਾਹੀ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਗਣਰਾਜ (1962–1969) ਸੱਤਾਵਾਦ ਫੌਜੀ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਹੇਠ ਇਕਾਤਮਕ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਗਣਰਾਜ(1969–1971) | ||||||||
ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ | |||||||||
• 1955–1956, 1958 ਵਿੱਚ ਦੋ ਵਾਰ | ਅਬੂ ਹੁਸੈਨ ਸਰਕਾਰ | ||||||||
• 1956–1958, 1958 ਵਿੱਚ ਦੋ ਵਾਰ | ਅਤਾਉਰ ਰਹਿਮਾਨ ਖਾਨ | ||||||||
ਰਾਜਪਾਲ | |||||||||
• 1955–1956 | ਅਮੀਰੂਦੀਨ ਅਹਿਮਦ | ||||||||
• 1956–1958 | ਅਬੁਲ ਕਾਸਮ ਫਜ਼ਲੁਲ ਹਕ | ||||||||
• 1958–1960 | ਜ਼ਾਕਿਰ ਹੁਸੈਨ | ||||||||
• 1962 | ਗ਼ੁਲਾਮ ਫਾਰੂਕ ਖ਼ਾਨ | ||||||||
• 1971 | ਅਬਦੁਲ ਮੋਤਾਲੇਬ ਮਲਿਕ | ||||||||
ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕa | |||||||||
• 1960–1962 | ਜ਼ਾਕਿਰ ਹੁਸੈਨ | ||||||||
• 1962–1969 | ਅਬਦੁਲ ਮੋਨੇਮ ਖਾਨ | ||||||||
• 1969 | ਮਿਰਜ਼ਾ ਨੂਰੁਲ ਹੁਦਾ | ||||||||
• 1969, 1971 | ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਜਨਰਲ, ਸਾਹਬਜ਼ਾਦਾ ਯਾਕੂਬ ਖਾਨ | ||||||||
• 1969–1971 | ਵਾਈਸ ਐਡਮਿਰਲ ਸਈਅਦ ਮੁਹੰਮਦ ਅਹਿਸਾਨ | ||||||||
• 1971 | ਟਿੱਕਾ ਖਾਨ, ਪੀਏ | ||||||||
• 1971 | ਲੈਫਟੀਨੈਂਟ ਜਨਰਲ, ਅਮੀਰ ਅਬਦੁੱਲਾ ਖਾਨ ਨਿਆਜ਼ੀ, ਪੀਏ | ||||||||
ਵਿਧਾਨਪਾਲਿਕਾ | ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ | ||||||||
ਇਤਿਹਾਸ | |||||||||
• ਸਥਾਪਨਾ | 14 ਅਕਤੂਬਰ 1955 | ||||||||
1 ਜੁਲਾਈ 1970 | |||||||||
• ਸੁਤੰਤਰਤਾ | 26 ਮਾਰਚ 1971 | ||||||||
• ਮੁਕਤੀ | 16 ਦਸੰਬਰ 1971 | ||||||||
ਮੁਦਰਾ | ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਰੁਪਈਆ | ||||||||
ਸਮਾਂ ਖੇਤਰ | UTC+6 | ||||||||
| |||||||||
ਅੱਜ ਹਿੱਸਾ ਹੈ | ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਭਾਰਤ[lower-alpha 1] |
ਬੋਗਰਾ ਦੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਮੁਹੰਮਦ ਅਲੀ ਦੀ ਵਨ ਯੂਨਿਟ ਸਕੀਮ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦਾ ਨਾਮ ਪੂਰਬੀ ਬੰਗਾਲ ਤੋਂ ਬਦਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। 1956 ਦੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਨੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ ਇਸਲਾਮੀ ਗਣਰਾਜ ਨਾਲ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ। ਬੰਗਾਲੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਐਚ.ਐਸ. ਸੁਹਰਾਵਰਦੀ ਨੇ 1956 ਅਤੇ 1957 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬੰਗਾਲੀ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹ ਇਸਕੰਦਰ ਮਿਰਜ਼ਾ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਬਣੇ। 1958 ਦੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਤਖਤਾਪਲਟ ਨੇ ਜਨਰਲ ਅਯੂਬ ਖਾਨ ਨੂੰ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ। ਖਾਨ ਨੇ ਮਿਰਜ਼ਾ ਦੀ ਥਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਪੱਖੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਕਾਰਵਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। ਖਾਨ ਨੇ 1962 ਦਾ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦਾ ਸੰਵਿਧਾਨ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਨੇ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਵੋਟਿੰਗ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। 1966 ਤੱਕ, ਸ਼ੇਖ ਮੁਜੀਬੁਰ ਰਹਿਮਾਨ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਵਿਰੋਧੀ ਨੇਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਭਰਿਆ ਅਤੇ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਲਈ ਛੇ-ਨੁਕਾਤੀ ਅੰਦੋਲਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ 1969 ਦੇ ਵਿਦਰੋਹ ਨੇ ਅਯੂਬ ਖ਼ਾਨ ਦਾ ਤਖਤਾ ਪਲਟਣ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ। ਇਕ ਹੋਰ ਜਨਰਲ, ਯਾਹੀਆ ਖਾਨ ਨੇ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਹਥਿਆ ਲਈ ਅਤੇ ਮਾਰਸ਼ਲ ਲਾਅ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ। 1970 ਵਿੱਚ, ਯਾਹੀਆ ਖਾਨ ਨੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਸੰਘੀ ਆਮ ਚੋਣ ਕਰਵਾਈ। ਅਵਾਮੀ ਲੀਗ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਪਾਰਟੀ ਵਜੋਂ ਉਭਰੀ, ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਪੀਪਲਜ਼ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਨੰਬਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਫੌਜੀ ਜੰਟਾ ਨਤੀਜਿਆਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅੜਿੱਕਾ ਰਿਹਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਿਵਲ ਨਾ-ਫ਼ਰਮਾਨੀ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਲੜਾਈ, 1971 ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਬਿਹਾਰੀ ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ ਹੋਈ।[1] ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਭਾਰਤ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਵੱਖ ਹੋ ਗਿਆ।
ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਸੂਬਾਈ ਅਸੈਂਬਲੀ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੀ ਵਿਧਾਨਕ ਸੰਸਥਾ ਸੀ।
ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਰਣਨੀਤਕ ਮਹੱਤਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਯੂਨੀਅਨ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਏਸ਼ੀਆ ਸੰਧੀ ਸੰਗਠਨ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ 1960 ਅਤੇ 1965 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਔਸਤਨ 2.6% ਦੀ ਦਰ ਨਾਲ ਵਧੀ। ਸੰਘੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਪੱਛਮੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਫੰਡ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦਾ ਨਿਵੇਸ਼ ਕੀਤਾ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੇ ਨਿਰਯਾਤ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਅਯੂਬ ਖਾਨ ਨੇ ਪੂਰਬੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਉਦਯੋਗੀਕਰਨ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ। ਕਪਟਾਈ ਡੈਮ 1965 ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਈਸਟਰਨ ਰਿਫਾਇਨਰੀ ਚਟਗਾਉਂ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਢਾਕਾ ਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਦੂਜੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਜੋਂ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੰਸਦ ਦੇ ਘਰ ਵਜੋਂ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਢਾਕਾ ਵਿੱਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਸੈਂਬਲੀ ਕੰਪਲੈਕਸ ਨੂੰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨ ਲਈ ਅਮਰੀਕੀ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਲੁਈਸ ਕਾਹਨ ਨੂੰ ਭਰਤੀ ਕੀਤਾ।[2]