ਜ਼ੇਬ-ਉਨ-ਨਿਸਾ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ਜ਼ੇਬ-ਅਲ-ਨਿਸਾ (Persian: زیب النساء مخفی)[1] (15 ਫਰਵਰੀ 1638 – 26 ਮਈ 1702)[2] ਇੱਕ ਮੁਗਲ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਅਤੇ ਸਮਰਾਟ ਔਰੰਗਜੇਬ (3 ਨਵੰਬਰ, 1618 – 3 ਮਾਰਚ 1707) ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੁੱਖ ਰਾਣੀ ਦਿਲਰਸ ਬਾਨੋ ਬੇਗਮ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਔਲਾਦ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਕਵਿਤਰੀ ਵੀ ਸੀ, ਜੋ ਮਖਫੀ (مخفی) ਦੇ ਗੁਪਤ ਨਾਮ ਦੇ ਤਹਿਤ ਲਿਖਿਆ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਪਿਛਲੇ 20 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਸਲੀਮਗੜ ਕਿਲਾ, ਦਿੱਲੀ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੁਆਰਾ ਕੈਦ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਜ਼ੇਬ-ਅਲ-ਨਿਸਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਵੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਨੂੰ ਦੀਵਾਨ-ਏ-ਮਖਫੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਰਣ ਉਪਰੰਤ ਇਕੱਤਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।