ਕਲਪਨਾ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ਕਲਪਨਾ ਤੋਂ ਭਾਵ ਗਿਆਨ ਇੰਦਰੀਆਂ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦੇਖਣਾ ਜਾਂ ਸੁਣਵਾਈ) ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤੁਰੰਤ ਨਿਵੇਸ਼ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਮਨ ਵਿੱਚ ਚਿੱਤਰ, ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਸੰਵੇਦਨਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਲਪਨਾ ਨਾਲ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਸੁਲਝਾਉਣ ਲਈ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਇਕਸਾਰਤਾਪੂਰਨ ਅਨੁਭਵ ਅਤੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਤੌਰ ਤੇ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ।[1][2][3][4] ਕਲਪਨਾ ਦੀ ਇੱਕ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾ ਰਹੀ ਹੈ (ਬਿਰਤਾਂਤ),[5] ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਚੁਣੇ ਗਏ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਸਟੀਕਤਾ "ਦੁਨੀਆ" ਉਤਪੰਨ ਕਰਨ ਲਈ ਬੁਨਿਆਦੀ ਤੱਤ ਹੈ।[6]
ਕਲਪਨਾ ਇੱਕ ਮਾਨਸਿਕ ਕੰਮਕਾਜ ਵਿੱਚ ਵਰਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਚਿੱਤਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਨੋਵਿਗਿਆਨ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸੰਕਲਪ ਦੀ ਸਮਕਾਲੀ ਅਵਧੀ ਦਾ ਭਾਵ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਵਿੱਚ ਵਰਤਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਸਮਝੇ ਗਏ ਧਾਰਨਾ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ ਕੀਤੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਕਰਾਉਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਨਾਲ ਟਕਰਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਕੁਝ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨੀ ਇਸ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਆ ਨੂੰ "ਇਮੇਜਿੰਗ" ਜਾਂ "ਵਿਚਾਰ ਸ਼ਕਤੀ" ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਬਿਆਨ ਕਰਨ ਜਾਂ "ਉਤਪਾਦਕ" ਜਾਂ "ਰਚਨਾਤਮਕ" ਕਲਪਨਾ ਦੇ ਉਲਟ "ਪ੍ਰਜਨਨ" ਵਜੋਂ ਬੋਲਣ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਵਿਧਾ-ਵਿਭਾਜਨ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਛਾਪਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪ੍ਰਿ੍ਰੈਂਟਲ ਕਾਰਟੇਕਸ ਦੁਆਰਾ ਚਲਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਸਵੈ-ਇੱਛਤ ਚੋਟੀ ਦੇ ਥੱਲੇ ਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਮਾਨਸਿਕ ਸੰਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਲਪਨਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਚਿੱਤਰ, ਨਾਵਲ ਅਤੇ ਯਾਦਾਂ ਦੋਵੇਂ, "ਮਨ ਦੀ ਅੱਖ" ਦੇ ਨਾਲ ਵੇਖਦੇ ਹਨ।
ਕਲਪਨਾ ਨੂੰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਰੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਜਾਂ ਅਨੋਖੀ ਕਲਪਨਾ ਰਾਹੀਂ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬੱਚੇ ਅਕਸਰ ਆਪਣੀ ਕਲਪਨਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਲਈ ਅਜਿਹੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਖੇਡ ਦਾ ਵਿਖਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਬੱਚੇ ਕਲਪਨਾ ਉਪਜਾਉਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਦੋ ਪੱਧਰਾਂ 'ਤੇ ਖੇਡਦੇ ਹਨ; ਪਹਿਲਾ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਾਲ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਣ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਪੱਧਰ' ਤੇ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਨਮੌਜੀ ਸਥਿਤੀ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਖੇਡਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਹ ਅਸਲ, ਅਸਲੀਅਤ ਹੈ।[7]