ଖେଳୁଆଡ଼ ପାଦ

ଖେଳୁଆଡ଼ ପାଦ, ଇଂରାଜୀ ଭାଷାରେ ଆଥଲେଟ ଫୁଟ (athlete's foot), ଅନ୍ୟ ନାମ ଟିନିଆ ପେଡିସ୍, ଏକ ସାଧାରଣ ଚର୍ମ ସଂକ୍ରମଣ ଯାହା କବକ/ଫିମ୍ପିଦ୍ୱାରା ହୁଏ ।^[2] ଏହି ରୋଗ ହେଉଥିବା ସ୍ଥାନ କୁଣ୍ଡେଇ ହୁଏ, କାତି ବାହାରେ ଓ ଲାଲ ଦେଖାଯାଏ ।^[3] ସାଂଘାତିକ କେଶ୍‌ରେ ଚମରେ ଫୋଟକା ହୁଏ । ^[4] ଏହି ରୋଗ ପାଦର ଯେ କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ହୋଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ଅଧିକାଂଶ ବେଳେ ଆଙ୍ଗୁଠି ସନ୍ଧିରେ ହୁଏ ।^[3] ଏହା ପରେ ପାଦ ତଳ ଦ୍ୱିତୀୟ ସାଧାରଣ ସ୍ଥାନ ଯେଉଁଠାରେ ଏହା ହୁଏ ।^[4] ନ‌ଖ କବକ ସଂକ୍ରମଣ ବା ହାତ ସଂକ୍ରମଣ ମଧ୍ୟ ଏକ ସମୟରେ ହୋଇପାରେ ।^[5] ଏହା ଟିନିଆ ଶ୍ରେଣୀର ଏକ ରୋଗ । ^[6]

ଏହି ଲେଖାଟି କବକ ରୋଗ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ବାବଦରେ । ବାକିସବୁ ପାଇଁ, ଖେଳୁଆଡ଼ ପାଦ (ବହୁବିକଳ୍ପ) ପ୍ରସଙ୍ଗଟି ଦେଖନ୍ତୁ ।

ଖେଳୁଆଡ଼ ପାଦ
ringworm of the foot,[1] moccasin foot[2]
A severe case of athlete's foot
ଶ୍ରେଣୀବିଭାଗ ଓ ବାହାର ସ୍ରୋତ
ସ୍ପେଶାଲିଟି	ସଂକ୍ରାମକ ରୋଗ[*]
ଆଇସିଡ଼ି-୧୦	B35.3
ଆଇସିଡ଼ି-୯-ସିଏମ୍	110.4
ରୋଗ ଡାଟାବେସ	13122
ମେଡ଼ିସିନ-ପ୍ଲସ	000875
ଇ-ମେଡ଼ିସିନ	derm/470
MeSH	D014008

ଟିନିଆ ପେଡିସ୍ ଅନେକ ପ୍ରକାରର କବକ ଜାତିଦ୍ୱାରା ହୁଏ ।^[3] ଏମାନଙ୍କ ନାମ ଟ୍ରାଇକୋଫାଇଟନ୍, ଏପିଡର୍ମୋଫାଇଟନ୍, ଓ ମାଇକ୍ରୋସ୍ପୋରମ୍ ।^[5] ପରିବେଶରେ ଥିବା କବକ ବା ସଂକ୍ରମିତ ଚର୍ମ ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିଲେ ଏହି ରୋଗ ହୁଏ ।^[3] ସ୍ୱିମିଙ୍ଗ ପୁଲ ଓ ଲକର୍ ରୁମରେ ଏହି କବକ ବଞ୍ଚି ରହନ୍ତି ।^[7] ଅନ୍ୟ ପଶୁମାନଙ୍କ ଦେହରୁ ମଧ୍ୟ ଏହା ଆସିପାରେ ।^[8] ଚିହ୍ନ ଓ ଲକ୍ଷଣ ଦେଖି ରୋଗ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରାଯାଏ, କିନ୍ତୁ କଲ୍‌ଚର୍ ବା ଅଣୁବୀକ୍ଷଣ ଯନ୍ତ୍ରରେ ହାଇଫି ଦେଖିଲେ ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରାଯାଏ ।^[5]

ସ୍ନାନାଗାରରେ ଖାଲି ପାଦରେ ନ ଯିବା, ପାଦ ନ‌ଖ ଛୋଟ ରଖିବା, ବଡ଼ ଯୋତା ପିନ୍ଧିବା ଓ ପ୍ରତିଦିନ ମୋଜା ବଦଳେଇବା ଅବଲମ୍ବନ କଲେ ଏହି ରୋଗ ପ୍ରତିରୋଧ ହୋଇଯାଏ ।^[8][5] ସଂକ୍ରମଣ ଥିଲେ ସେହି ସ୍ଥାନ ଶୁଖିଲା ରଖିଲେ ଓ ସ୍ୟାଣ୍ଡାଲ ପିନ୍ଧିଲେ ସାହାଯ୍ୟକାରୀ ହୁଏ ।^[3] କବକ ନିରୋଧୀ ଔଷଧ ଯେପରିକି କ୍ଲୋଟ୍ରାଇମାଜୋଲ ମଲମ ଦିଆଯାଏ ଓ ସର୍ବଦା ରୋଗ ରହୁଥିଲେ ହେଉଥିଲେ ଟର୍ବିନାଫାଇନ ପାଟିରେ ଦିଆଯାଏ ।^[2][5] ମଲମ ୪ ସପ୍ତାହ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦିଆଯାଏ ।^[5]

ଖେଳୁଆଡ଼ ପାଦ ରୋଗ ପ୍ରଥମେ ସନ ୧୯୦୮ରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଥିଲା ।^[9] ପୃଥିବୀର ସନସଂଖ୍ୟାର ପ୍ରାୟ ୧୫% ଲୋକଙ୍କୁ ଏହି ରୋଗ ହୁଏ ।^[2] ମହିଳାଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ପୁରୁଷଙ୍କର ଏହି ରୋଗ ବେଶୀ ହୁଏ ।^[5] ବଡ଼ ପିଲା ଓ ଅଳ୍ପ ବୟସ୍କ ଯୁବକମାନଙ୍କରେ ଅଧିକ ହୁଏ ।^[5] ଅତୀତରେ ଏହା କ୍ୱଚିତ୍ ହେଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସନ ୧୯୦୦ ପରଠାରୁ ଅଧିକ ଜୋତା ବ୍ୟବ‌ହାର, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ କ୍ଲବ, ଯୁଦ୍ଧ ଓ ଯାତ୍ରା ଯୋଗୁ ଏହା ହେଉଥିବା ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଉଛି ।^[10]

ଆଧାର

1. Rapini, Ronald P.; Bolognia, Jean L.; Jorizzo, Joseph L. (2007). Dermatology: 2-Volume Set. St. Louis: Mosby. p. 1135. ISBN 1-4160-2999-0.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
2. Bell-Syer, SE; Khan, SM; Torgerson, DJ (17 ଅକ୍ଟୋବର 2012). Bell-Syer, Sally EM (ed.). "Oral treatments for fungal infections of the skin of the foot". The Cochrane database of systematic reviews. 10: CD003584. doi:10.1002/14651858.CD003584.pub2. PMID 23076898.
3. "Hygiene-related Diseases". CDC. 24 ଡିସେମ୍ବର 2009. Retrieved 24 ଜାନୁଆରୀ 2016.
4. "Symptoms of Ringworm". CDC. 6 ଡିସେମ୍ବର 2015. Retrieved 24 ଜାନୁଆରୀ 2016.
5. Kaushik, N; Pujalte, GG; Reese, ST (ଡିସେମ୍ବର 2015). "Superficial Fungal Infections". Primary care. 42 (4): 501–16. PMID 26612371.
6. Moriarty, B; Hay, R; Morris-Jones, R (ଜୁଲାଇ 2012). "The diagnosis and management of tinea". BMJ. 345 (7): e4380. doi:10.1136/bmj.e4380. PMID 22782730.
7. Hawkins, DM; Smidt, AC (ଅପ୍ରେଲ 2014). "Superficial fungal infections in children". Pediatric clinics of North America. 61 (2): 443–55. doi:10.1016/j.pcl.2013.12.003. PMID 24636655.
8. "People at Risk for Ringworm". CDC. 6 ଡିସେମ୍ବର 2015.
9. Homei, Aya; Worboys, Michael (2013). Fungal disease in Britain and the United States 1850-2000 : mycoses and modernity. p. 44. ISBN 9781137377036.
10. Perfect, edited by Mahmoud A. Ghannoum, John R. (2009). Antifungal Therapy. New York: Informa Healthcare. p. 258. ISBN 9780849387869. {{cite book}}: |first1= has generic name (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)