Sordèl

Sordèl^[1], variantas Sordèu^[1] o Sordeu^[2] (Sordello en italian^[3]; Goito^[4], província de Màntoa, vèrs 1180-vèrs 1268), foguèt un trobador lombard del sègle XIII qu'escriguèt mantas poesias en occitan. Es conegut mai que mai d'un biais indirècte que foguèt lausat per mai d'un escrivan coma per exemple Dante Alighieri dins son òbra De vulgari eloquentia, e dins lo Purgatòri de la Divina Comèdia. Es tanben l'eròi d'un poèma de Robert Browning (Sordello, 1840).^[5]

Aquel article (o seccion) es un esbòs.

Sordèl dins una manuscrita.

Dins l'antologia occitana Lo Gai Saber, es escaisnommat Sordèu lo Mantoan. Sordèl es tanben conegut coma Sordell^(catalan?), Sordel de Goit^{(occitan? francés?)} o Sordello da Goito^(italian).

Donèt lo títol Bels Restaurs a sa mestressa^[6].

Veire tanben

Bibliografia

Articles connèxes

• Lista de trobadors e trobairises

Ligams extèrnes

• Sas òbras a Trobar.org

Nòtas e referéncias

Nòtas

Referéncias

1. Sourdèu, Sourdèl dins lo Tresaur dau Felibritge.
2. http://toscanoreinat.chez-alice.fr/diconomspropris.pdf
3. Enciclopedia Dantesca.
4. https://books.google.com/books?id=yYx--JBqDX4C&newbks=1&newbks_redir=0&dq=%22Tr%C3%A9sor%20d%C3%B3u%20F%C3%A9librige%22%20AND%20%22Sordel%22&pg=PA920#v=onepage&q=%22Tr%C3%A9sor%20d%C3%B3u%20F%C3%A9librige%22%20AND%20%22Sordel%22&f=false
5. Encyclopaedia Britannica.
6. RESTAU dins lo Tresaur dau Felibritge