Plasma (biologia)

Lo plasma sanguin es lo compausant liquide de la sang, en que las cellulas sanguinas sont en suspension. Constituís 55 % del volum total de la sang.

Abedos tubes contenon d'EDTA, dins aquel d'esquèrra las ematias aguèron lo temps de sedimentar çò qu'es pas lo cas del tube de drecha ont son en suspension.

Sevís a transportar las cellulas sanguinas e las ormonas mejans lo còs. Mai sovent, se trapa unes 2 750 a 3 300 ml de plasma dins lo còs d'un individu adult.

L'extraccion del plasma se realiza per una simpla centrifugacion; lo liquid jaunenc que s'obsèrva après aquela operacion es lo plasma sanguin.

Istoric

La primièra utilizacion del plasma sanguin se faguèt pendent la Segonda Guèrra mondiala. Lo programa Blood for Britain supervizat pel doctor Charles Drew foguèt un succès a partir dels ans 1940 e se'n contunhèt per una collècta dins los espitals de Nòva York per exportar lo plasma cap a Angletèrra. Lo doctor Drew transformèt d'experimentacions, e tanben sus el meteis, en de tecnicas de produccion en massa de « plasma sec » que foguèt progit a l'armada americana. A la  seguida d'aquela invencion, lo doctor Drew foguèt nomenat director de la Crotz Roja; s'oposèt a la directiva de las fòrça armadas americanas que separava lo sang/plasma segon de la raça del donaire argumentant qu'existissiá pas cap de diferéncias racialas mas sonque dels grops sanguins^[1].

Constitution

Concentracion par massa dels constituants du plasma sanguin.

Compausat a 91 % d'aiga, lo plasma sanguin conten una granda varietat de solutat. D'entre aqueles solutats i a:

• los solutats minerals: oligoelements e ions dissolguts. La concentracion totala dels ions es un factor important dins lo manten de l'equilibri osmotic de la sang. D'unes ions an tanben un efièct tap que contribuís amb las proteïnas plasmaticas de mantener lo pH de la sang arteriala entre 7,35 e 7,45 pels umans. Los ions son indispensables a l'excitabilitat de las membranas de las cellulas e a l'activitat de fòrça enzms;
• los gases respiratòris (O₂, CO₂) ;
• los solutats organics, que d'entre eles se destria doas grandas categorias:
  • las substanças en transit: los nutriments (lipids, glucids, acids aminats), los rebuts metabolics (urèa, acid uric, bilirubina) e las ormonas;
  • las proteïnas plasmaticas (60 a 80 g/L): ensems, an un efièt tap que contribuís a mantener lo pH, a equilibrar la pression osmotica (oncotica) e a conferirr a la sang sa viscositat.
    Los diverses tipes de proteïna plasmaticas possedisson tanben de fonccions especificas.

Los elements figurats de la sang (emacias, leucocits e plaquetas) se los cal destriar del plasma.

Proteïnas plasmaticas

Lo plasma contendiá tres cents proteïnas diferentas.

Las proteïnas mai representadas en proporcion son la seguentas:

• Albumina: > 50 %
• Immunoglobulinas (anticòs) : 20 % (subretot d'IgG)
• Fibrinogèn: 5 %
• Alfa 1-antitripsina: 4 %
• Alfa-2 macroglobulina: 4 %
• Transferrina: 3 %
• Lipoproteïnas (HDL e LDL): 8 %

Pasmens quitament de proteïnas feblament representadas en quantitat pòdon aver de foncions essencialas per l'organisma.

Fonts

• Laboratòri francés del fracionament e de las biotecnologias

Notas e referéncias

1. (en) The Plasma Program