Montsempronh e Libòs

Montsempronh e Libòs (Bénédicte Boyrie-Fénié escriu Montsempronh-Libòs ^[1]), en francés Monsempron-Libos, es una comuna agenesa ^[2], situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Vila d'Occitània

Mai d'informacions Descobridor o inventaire, Data de descobèrta ...

Montsempronh e Libòs
Monsempron-Libos

L'ostal de comuna.

Armas

Geografia fisica

Coordenadas

44° 28′ 58″ N, 0° 56′ 39″ E

Superfícia

9,05 km²

Altituds
· Maximala
· Mejana
· Minimala

155 m
111 m
59 m

Geografia politica

Guiana Agenés

França

Le Fumélois (Fumèl avant 2015)

Intercom
244700431

CC de Fumèl Val d'Òut

Cònsol

Jean-Jacques Brouillet
(2020-2026)

Geografia umana

Populacion
Populacion totala
(2018)

2 087 ab.

2 116 ab.

Densitat

228,95 ab./km²

Autras informacions

Gentilici

Monsempronnais (en francés)

Còde postal

47500

Còde INSEE

47179

Tampar

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de **Monsempronh e Libòs**
Salas	Cusòrn
Condesaigas		Fumèl
	Sent Vit de Dòrn

Montsempronh. Bénédicte Boyrie-Fénié fornís la prononciacion, [muŋsem'prun li'βɔs] e de nombrosas atestacions en occitan o latinizadas. Presentacion simplificada : Montem Sempronium (1259), Monsemperunh (1265), Montis Sempronii (1269), Montesemproym (1271), Montesonpronio (1326), Montesonpronon (1326), Monte Sempronio (1498), Montissempronii (1498, 1513), Monsempron (1562), Monsimpron (1582), Monscimpron (1677), Monsoupron (mapa al sègle XVII) ^[1]. Dauzat e Rostaing supausan que lo nom es format del mot latin mons e del nom ancian del vilatge, tirat del nom latin Sempronius. Los autres (Negre, J. Astor, citats per Bénédicte Boyrie-Fénié, e B. Boyrie-Fénié ela-meteissa, considèran pus simplament que lo nom es tirat de mont, del latin monte(m) (de mons) e del nom roman d'òme Sempronius. Puslèu que de monte(m) Semproni(i) (genitiu complement de nom), qu'auriá segon el donat un -n final mut, Maurici Romieu precisa que l'etime es monte(m) semproniu (adjectiu epitèt), confòrme a la grafia anciana en -nh e a un -n palatal (prononciat alveolar dins l'airal) ^[1].
Libòs. Bénédicte Boyrie-Fénié, qu'a pas d'atestacion per aquela bastida anglesa de 1305, accèpta l'opinion de Negre que fa venir Libòs d'un nom de persona Libo ambe lo sufixe -os (-òs, que ven de -òtz) ^[1]. L'idèa d'un sufixe aquitanic al nòrd-èst de l'Agenés pausa problèma : passatge antic de pòbles aquitanics luènh de lor territòri conegut istoricament ? transferiment d'un nom gascon (mas se coneis pas cap autre Libòs) ? Libòs, que foguèt pas parròquia abans lo sègle XIX, qu'es donc un lòc ordinari que venguèt tard un vilatge important e una vila, pòt dificilament aver gardat un nom d'origina antica. De tradicions localas fan venir Libòs d'un ancian idrotoponime Arribos, dont le sens seriá « sus las ribas » ^[3] (comprene donc a ribas ?). Caldriá alara admetre un càmbiament d'accent tonic. Totas aquelas suposicions semblan plan fantasiosas. Probable que caldriá legir Libans, prononciat [li'ßɔs], al mens dins la lenga anciana, nom que demòra a explicar. Cf. Lubans, dins la comuna d'Alon.

Mai d'informacions Periòde, Identitat ...

Lista dels cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2008	2026 ^[4]	Jean-Jacques Brouillet	divèrs drecha	entrepreneire
1980	2008	Guy Gérard	PS	retirat de l'Educacion Nacionala
1945	1980	Kléber Thoueillès	PS
1925	1945	Joseph Plagès
1912	1925	Oscar Delbrel
	1912
Totas las donadas son pas encara conegudas.