Montpardiac

Montpardiac^{[1][2][3],[4],[5],[6]} (Monpardiac en francés) qu'ei ua comuna occitana de Gasconha situada dens lo departament de Gers e la region d'Occitània, ancianament de Mieidia-Pirenèus.

Vilatge d'Occitània

Montpardiac Monpardiac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa Sent Laurenç de Monpardiac.
Geografia fisica
Coordenadas	43° 27′ 53″ N, 0° 14′ 41″ E
Superfícia	3,5 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	284 m 260 m 193 m
Geografia politica
País	Gasconha
Estat	França
Region 76	Occitània
Departament 32	Gers
Arrondiment 323	Miranda
Canton 3214	Pardiac-Ribèra Baisha (Marciac abans 2015)
Intercom 243200508	CC de Bastidas e Vaths de Gers
Cònsol	Serge Noilhan (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	45 ab. Evolucion de la populacion 46 ab.
Densitat	13,14 ab./km²
Autras informacions
Còde postal	32170
Còde INSEE	32275

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre deu territòri

Comunas confrontantas de Montpardiac

		Tilhac
Troncens
	Aus e Aussat

Toponimia

Dauzat e Rostaing que's pensan a bon dret Montpardiac ei format de Mont-, qui pòt representar ua simpla tuca, e deu nom ancian deu vilatge, doncas *Pardiac. Qu'explican aqueth darrèr nom per un nom latin d'òme inatestat, *Pardinius, derivat de Pardus, dab lo sufixe -acum ^[7], latinizacion deu sufixe gallés -ācon.
Mes si -n- intervocalica dispareish en gascon, -ni- intervocalica que mia normalament a nh. Pr'aquò, segon Xavier Ravier, Pardiac qu'èra Pardiniacu; que i agó supression de -n- intervocalica quitament quand èra palatalizada (-nh-); qu'en demorè ua traça qui permetó dens quauques cas eth restabliment dera nasala dentala ^[8].
Pardiac, qui sembla lo nom eponime deu comtat de Pardiac, qu'èra doncas probablament ua anciana grana proprietat antica qui avè benlèu per mèste *Pardinius. Qu'ei logic de pensar l'ajustadís de Mont se hascó peu castèth abans de s'espandir au vilatge (que i a enqüèra un castèth, plan plaçat per la defensa, lo deus comtes de Pardiac çò sembla, mes qui guarda pas gran causa de son estat medievau ^[9]) : lo mot mont qu'ei com l'anóncia d'un site defensiu.
Negre non ditz arren de Montpardiac.

Istòria

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Administracion

Lista deus cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març de 2014	(2026)	Serge Noilhan	PS	salariat agricòla
març de 2001	2014	Raymond Noilhan
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

• Avant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna qu'èra deu canton de Marciac; qu'ei adara deu canton de Pardiac-Ribèra Baisha.

Demografia

modificar « persona »  v · d · m  Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 46, totala:
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
125	75	140	145	173		175	194	171
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
155	144	146	147	141	126	119	124	109
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
102	92	83	75	77	72	66	58	47
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
70	60	51	43	39	33	37	37	37 39
2009	2010
42 44	43 44
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

• En 2018 la populacion qu'èra de 45 abitants e la densitat qu'èra de 12,86 ab/km².

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas dab la comuna

Véser tanben

• Comuna de Gers

Ligams extèrnes

• Montpardiac suu site de l'Insee

Nòtas e referéncias

1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Montpardiac».
2. «Grafia d'après la mapa de las comunas de Gers en gascon». del siti oficial del departament de Gers. (fr)
3. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
4. «Toponimia occitana».
5. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
6. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 465
8. Xavier Ravier, Le traitement de -n- palatal intervocalic dans certains toponymes de la Basse Bigorre, in Revue Internationale d'Onomastique, n° 17-1, 1965, p. 41, léger en linha https://www.persee.fr/doc/rio_0048-8151_1965_num_17_1_1877
9. https://web.archive.org/web/20160303213307/http://www.monpardiac.com/french/home.htm

• Portau de Gasconha