Espaliu

Espaliu^{[1],[2],[3],[4]} (Espalion en francés) es una comuna roergassa situada dins lo departament d'Avairon e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Vila d'Occitània

Espaliu Espalion
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'ancian Palai de Justícia e lo Pont Vièlh.
Armas
Geografia fisica
Coordenadas	44° 31′ 13″ N, 2° 45′ 45″ E
Superfícia	36,60 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	764 m 340 m 338 m
Geografia politica
País	Roergue  Guiana
Estat	França
Region 76	Occitània
Departament 12	Avairon
Arrondiment 122	Rodés
Canton 1212	Capluòc del canton d'Òlt e Truèire (capluòc del Canton d'Espaliu abans 2015)
Intercom ZZZZZZZZZ	CC de Comtal, Òlt e Truèire (residéncia)
Cònsol	Éric Picard (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	4 559 ab. Evolucion de la populacion 4 702 ab.
Densitat	119,56 ab./km²
Autras informacions
Gentilici	Espalionés, -a (jos l'influéncia del francés)
Còde postal	12500
Còde INSEE	12096
www.espalion.fr

Geografia

Comunas a l'entorn.

Comunas vesinas

Distanças e posicion relativa

Espaliu

Bessuèjols
(2,9 km)

Sant Cosme
(4,2 km)

Cobison
(4,2 km)

Bòsols
(6,4 km)

Lo Cairòl
(7,7 km)

Gabriac
(8,0 km)

Toponimia

Panèl de dintrada d'Espaliu.

Las fòrmas dels sègles X e XI son : Spelevo, Speleu, Speleuvo; cap a 1169 ad Espeleu ^[5],[6]. Se pòt donc supausar un ancian *Espeleu vengut Espaliu. Coma, en Roergue, -iu e -ion se confondon en [-ju] (al revèrs de la majoritat del lengadocian), la grafia francesa es erronèament en -ion e Dauzat postula a tòrt *Spalione, d'un nom d'òme gallo-roman Spalia e sufixe -onem (o una basa preceltica *spal, « bauç ») ^[6].

Istòria

En 1832, Espaliu annexèt Flaujac e Lo Cairòl. Lo Cairòl tornèt comuna en 1866.

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Lo pont vièlh.

Administracion

Lista dels cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2014	2026	Éric Picard	divèrs drecha	agricultor
març de 1989	2014	Gilbert Cayron	UDF, puèi MoDem, puèi UDI	farmacian
març de 1977	1989	Maurice Cayron	UDF-CDS	professor d'ensenhament agricòla, conselhièr general (1976-1988)
mai de 1945	1977	Jean Solinhac	MRP	farmacian, deputat (1945-1955), conselhièr general (1945-1949 puèi 1952-1958)
1933	1945	Joseph Tremolières		mètge
	1933
Totas las donadas son pas encara conegudas.

• * Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, Espaliu èra canton; es ara burèu centralisator del canton de « Lot et Truyère » (en francés), donc Òlt e Truèire.

Demografia

modificar « persona »  v · d · m  Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 4376, totala: 4501
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
2 905	2 622	3 304	3 261	3 545	4 082	4 404	4 353	4 318
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
4 307	4 230	4 330	3 845	4 001	3 832	3 935	3 667	3 787
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
4 149	3 725	3 716	3 492	3 645	3 391	3 637	4 012	3 660
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
3 529	3 881	4 422	4 733	4 614	4 360	4 511	4 549	4 477 4 631
2009	2010
4 409 4 561	4 341 4 492
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

• en 1832, Espaliu annexèt Flaujac (188 abitants en 1800) e Lo Cairòl (284 abitants en 1800), mas tanlèu 1806 aquelas comunas èran recensadas amb una autra - probablament Espaliu. Se pòt donc considerar que la populacion de Flaujac e del Cairòl explican en partida la pujada de la populacion de 1806; al revèrs, Lo Cairòl tornèt comuna en 1866, d'aquí una partida de la baissa de 1872.

Luòcs e monuments

Espalion: Lo Castèl de Calmont d'Òlt.

Lo Pont Vièlh.

Personalitats ligadas amb la comuna

• Beneset Rocairòl, nascut a Espaliu lo 13 de junh de 1826, inventor del primièr escafandre autonòm.
• Familha Poulenc (a Flaujac) : La tor de Masse (en francés) situada a Flaujac foguèt l'ostal familial dels Poulencs dont sortiguèron lo compositor Francis Poulenc e Joseph, farmacian que faguèt fortuna a París e que venguèt al sègle XIX lo mecène d'Espaliu. Son filh Etienne fondèt la companhiá Poulenc et Cie que fusionèt al sègle XX amb la la Société chimique des usines du Rhône, en venent atal la firma Rhône-Poulenc. Camille Poulenc foguèt censor de la Banca de França de 1920 a 1932, puèi régent de la Banca de França (XIVn sèti) del 28.01.1932 al 17.08.1936.
• Josèp Vailet (felibre).
• Numa Ayrinhac (pintor argentin).

Veire tanben

• Comunas d'Avairon

Ligams extèrnes

Nòtas

1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
2. «Toponimia occitana».
3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
5. Patrici Pojada, Repertòri toponimic de las Comunas de la Region Miègjorn-Pirenèus, ed. Loubatières, Portèth de Garona, 2009, p. 47
6. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 271

Patrimòni Mondial de l'UNESCO

Etapa precedenta Sant Cosme Romavatge de Sant Jacme de Compostèla Via Podiensis Etapa seguenta Bessuèjols

Portal de Roergue

Portau de Guiana