From Wikipedia, the free encyclopedia
La ginèsta (var. : genèsta, genèst; gèsta, nhesta) (Cytisus scoparius) es un arbust perenne, leguminós, de la familha de las Fabacèas. Cytisus scoparius demòra dins una granda partida d'Euròpa, de la peninsula Iberica fins al Reialme Unit e l'Asia occidentala.
Ginèsta.
Règne | Plantae |
---|---|
Sosrègne | Tracheobionta |
Division | Magnoliophyta |
Classa | Magnoliopsida |
Sosclassa | Rosidae |
Òrdre | Fabales |
Familha | Fabaceae |
Genre | Cytisus |
Cytisus scoparius
(L.) Link, 1822
Òrdre | Fabales |
---|---|
Familha | Fabaceae |
Sosfamilha | Faboideae |
Estatut de conservacion UICN
LC : Preocupacion menora
France
S'encontra dins una granda part d'Euròpa, en Asia occidentala e fins a las Illas Britanicas e al sud d'Escandinàvia, a l'èst en Polonha e Romania. Es fòrça espandit dins la peninsula Iberica, fins a las Islas Canarias.
Aima los luòcs assolelhats, las tèrras secas e sablosas entre 200 e 2000 mètres d'altitud ; buta per las clarièras de sòl fresc e mai o mens prigond, en marge del camins, coloniza especialament las talhadas rasas après lo passatge dels boscassièrs. Al sud creis solament dins las montanhas, mas al nòrd se tròba fins al nivèl de la mar. Dins los luòcs en defòra de sa zona de reparticion es una espècia invasiva.[1]
La tija es lenhosa amb d'emergéncias espinosas. Produtz nombrosas brancas longas e primas, verdas, resistentas e fòrça flexiblas. Aquelas brancas se dispausan en forma de faisses sarrats.
La ginèsta atenh sa maturitat sexuala a l’edat de tres ans. La florason, amb una produccion de flors fòrça importanta, se debana entre fin avril e debuta de julhet. Se cobrís alara entièrament d'una multitud de flors jaunas, de 15 a 20 mm de larg e de 20 a 30 mm de longor, que daissan lèu lèu veire las estaminas. La flor d'estructura complèxa e deprovesida de nectar es pollinizada pels bordons[2]. Es tancada entrò que siá visitada per l'insècte puèi demòra dobèrta.
A la fin de l'estiu, las dòlças oblongas, de 2 à 3 cm de long, 8 mm de larg e 2 a 3 mm d'espessor, venon negras, espetan amb un bruch sèc e espandisson las granas (entre 5 et 6 granas per gousse) a l'entorn de la planta maire, siá entre 1 060 e 5 000 granas per adult. Aquela produccion importanta de granas, associada a un creis rapid, explica lo poder colonizator de la ginèsta que mena à un apauriment de la diversitat vegetala per competicion espaciala e temporala[3]. L’introduccion d’erbivòrs especializats permet de rompre lo processus invasiu[4],[5].
S'utiliza principalament la sommitat aeriana. Se pòt emplegar la dròga polvorizada, per infusions, extrach de fluid, tinturas.
Comencèt a s'utilizar en medecina per la proprietat diüretica de las flors, per tractar l'idropesia, los edemas e las obstruccions de la melsa e del fetge. Mas, en mai de las siás vertuts diüreticas degudas a la riquesa en flavonoids de las flors, la siá aplicacion principala es l'obtencion de l'alcaloide esparteïna, qu'a una accion indirecta sul còr. L'esparteïna es un anti-aritmic e cardiotonic. Es tanben un estimulant de las fibres de l'uterus (accion ocitocica) e dins los cases d'ipotension arteriala, ten d'efièches ipertensors.
La planta conten d'amines (tiramina, dopamina), de flavonoïdes (genetoside, spiracoside e scoparoside, entre autres) e d'alcaloides. Entre los alcaloides (una vintena en totala) i a l'esparteïna, majoritària dins las brancas, e la lupanina majoritària dins las granas, mas tanben l'ammodendrina e l'hidroxilupanina.
S'utilizava tradicionalament la flor coma diüretic e pel tractament dels problèmas circulatòris (la preséncia de flavonoides explica aquel usatge). Las brancas son culhidas per n'extraire l'esparteïna pels besonhs de l'industria farmaceutica. Aquel alcaloide ten divèrsas proprietats farmacologicas: a un efièch regulador suls intervals cardiacs (de fach, sostratz lo còr de l'influéncia del sistèma nerviós vegetatiu), es doncas, indicat pel tractament de l'eretisme cardiac. Per la siá activitat ocitocica (aumenta las contraccions de l'uterus), se pòt emplegar, jos fòrma injectable, per provocar la jasilha (es un abortiu potencial, doncas, es contraindicat dins lo cas de grossessa). De la meteissa manièra, serà contraindicat en cases d'ipertension arteriala, a causa de la leugièra activitat ipertonica.
Cal prendre precaucions, a d'efièches segondaris. Infusion (Flors): metre una culhierada de cafè de dròga triturada finament amb aiga bolhent. Daissar en infusióin pendent unas 10 minutas e filtrar.
Foguèt utilizat per la fabricacion d'escobas (d'ont lo sieu nom) dins tot l'oèst de França. Dins lo Naut Lengadòc en Losera e en Ardecha servissiá de cobèrta per las clujadas de jaças o de bòrias.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.