Calelhon

Juliana Seguret (de son nom de naissença Juliana Fraisse; en francés Julienne Séguret e anteriorament Julienne Fraysse), mai coneguda per son escais Calelhon (Privasac, 26 de novembre de 1891 – Fau de Nuces, 23 de mai de 1981^[1]) foguèt una escrivana e regenta occitana de Roergue. Èra l'esposa de l'escrivan Eugèni Seguret.

Biografia

Juliana Fraisse nasquèt en 1891 dins la bòria d'una familha pagesa modèsta de Privasac. S'interessèt lèu a la lenga occitana, a sa cultura e mai que mai a sos contes e legendas. Aprèp aver estudiat a l'Escòla Normala venguèt regenta e ensenhèt a Liamonton de Cantoenh e puèi a Complibat ont coneguèt un dels escrivans occitans mai famoses de Roergue, Enric Molin. Foguèt gràcias a Molin, que portèt son amic Eugèni Seguret a Complibat, que Juliana Fraisse faguèt la coneissença de son futur marit. Totes dos se maridèron en 1922 e amassa aguèron quatre enfants. Foguèt puèi professora de letras a l'Escòla Normala de Rodés de 1929 a 1949. Participèt activament a la revista del país, Lo Grelh Roergàs, qu'aviá fondada amb son marit e Enric Molin en 1922 e que ne venguèt e demorèt probablament la mai ferventa collaborairitz e aparaira. Foguèt gràcias a ela que l'escrivan Joan Bodon ne venguèt membre quand començava a escriure qualques poèmas en occitan. L'11 de març de 1928 amb son marit publiquèron un article "La langue d'Oc à l'école" dins lo Journal de l'Aveyron que presentava lo manifèst de La liga per la lenga d'òc a l'escòla. Foguèt una de las personas mai presentas dins la defensa de l'occitan amb sos amics Prospèr Estieu, Antonin Perbòsc, l'abat Salvat... Escriguèt sas primièras òbras (Molins d'un còp èra en 1928 e puèi Nanet del rampalm en 1933) amb son espós abans d'escriure soleta. Ganhèt divèrses prèmis als Jòcs Florals.

Dins sos darrièrs jorns trabalhava a la traduccion francesa de sos darrièrs poèmas qu'aviá mandat al Grelh Roergàs. Sa vida s'escantiguèt lo 23 de mai de 1981 dins son ostal de Fau. Aqueles poèmas espeliguèron postumament jol títol La tèla del temps amb d'illustracions de sa filha Anna Maria.

Òbras

• Molins d'un còp èra (1928), escrich amb E. Seguret.
• Nanet del rampalm (1933), escrich amb E. Seguret.
• Reclams d'Omar Kayyam (1938)
• Lo temps perdut (1967)
• Los contes del papanon (1971)
• Lo pan tendre (1976)
• Lo païs negre (1977)

Referéncias

1. Pagina de Jean Dif