Manchó
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lo manchó (ᠮᠠᠨᠵᡠ ᡤᡳᠰᡠᠨ manju gisun en manchó cursiu) o mandjó[1] es una lenga de la familha tongoza de las lengas altaïcas, uèi quasiment extincta (qualques locutors). En 2015, l'UNESCO estimava a 10 los locutors de lenga mairala[2] . Los autres Manchós an lo mandarin coma lenga mairala.
Faits en brèu Parlat en, Region ...
ᠮᠠᠨᠵᡠ ᡤᡳᠰᡠᠨ | |
Parlat en | China |
---|---|
Region | Manchoria, Xinjiang, ancianament a Beijing |
Locutors | 10 locutors natius(2010) |
Classificacion lingüistica | Manchó |
Estatut oficial | |
Oficial de | Dinastia Qing |
Còdis lingüistics | |
ISO 639-2 | mnc |
ISO 639-3 | mnc |
Ethnologue | mnc |
Glottolog | manc1252 |
Linguist List | mnc |
UNESCO | 453 |
IETF | mnc |
Endangered | 1205 |
Tampar
Lo nombre dels Manchós èra de 10 410 585 al recensament de 2010 de la Republica Populara de China[3].
La lenga foguèt la lenga oficiala de China del temps de la dinastia Qing mas es a l'ora d'ara dins una situacion de quasi desaparicion. Lo xibe, dialècte manchó considerat a l'ora d'ara coma una lenga separada e parlada dins la província de Xinjiang, es la sola rama viva d'aquesta lenga amb mai de 30 000 locutors natius.