Festenal de Woodstock
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lo Festenal de Woodstock (Woodstock Music and Art Fair) es un festenal de musica e un acamp emblematic de la cultura hippie dels ans 1960. Se bebanèt a Bethel sus las tèrras del bordièr Max Yasgur als Estats Unis d'America, a uns seisenta de quilomètres de Woodstock dins l'Estat de Nòva York.
Woodstock Music and Art Fair Woodstock | |
Foto de la fola lo primièr jorn del festenal | |
Genre | Rock e Musica folk subretot, Blues rock, Folk rock, Jazz-rock fusion, Hard rock, Latin rock e Rock psiquedelic. |
---|---|
Luòc | Bethel, Estats Units |
Coordenadas geograficas |
41° 42′ 05″ nòrd, 74° 52′ 49″ oèst |
Periòde | Festenal original del 15 agost de 1969 al 18 d'agost de 1969 Nòva edicion en 1994 Nòva edicion en 1999 |
Data de creacion | 1969 |
Direccion | Michael Lang, John Roberts, Joel Rosenman e Artie Kornfeld |
Organizat per se debanar del 15 al e aculhir 50 000 espectators, n'aculhiguèt fin finala près un mièg milion, e contunhèt un jorn de mai, es a dire fins al al matin[1].
Lo festenal aculhiguèt los concèrts de 32 grops e solistas de musicas folk, rock, soul e blues. Lo budgèt de remuneracion dels artistas atenguèt al total 200 000 dollars. Es un dels moments mai grand de l'istòria de la musica populara, classat par la revista Rolling Stone d'entre los 50 moments que cambièron l'istòria del Rock and Roll[2],[3].
L'eveniment foguèt imortalizat pel film Woodstock de Michael Wadleigh[4], las fotos d'Elliot Landy, l'album tirat del film e fin finala la cançon de Joni Mitchell Woodstock que remembra aquelas jornadas e que la tornèron cantar Crosby, Stills, Nash & Young.
Fòrça cançons jogadas a Woodstock venguèron legendàrias, coma Star Spangled Banner interpretat per Jimi Hendrix dins un solo de guitarra ont imita los bombardaments dels B-52 pendent la guèrra del Vietnam, Soul Sacrifice de Carlos Santana amb un solo epic de bateriá pel musician mai jove del festenal, lo bateire Michael Shrieve (20 ans), Fish Cheer/I-Feel-Like-I'm-Fixing-To-Die-Rag de Country Joe McDonald amb la frasa legendària: « Give me a F! Give me a U! Give me a C! Give me a K! », I'm Going Home de Ten Years After, With a Little Help from My Friends dels Beatles cantat per Joe Cocker, l'interpretacion de Tommy pels Who e Freedom cantat per Richie Havens.