Viaduc de Millau
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Viaduc de Millau eller Millau-brua er den høgaste skråstagbrua i verda og ligg ved Millau i Frankrike. Brua vart offisielt opna 14. desember 2004, og 16. desember same år vart han opna for trafikk. Brua er 343 meter høg på det høgaste punktet og trafikken køyrer på det meste 270 meter over elva
| Le Viaduc de Millau | |||
.jpg) Utsyn mot viadukten frå Peyre | |||
| Type | skråkabelbru, stålbru, vegbru, turistattraksjon | ||
|---|---|---|---|
| Stad | Millau i Frankrike | ||
| Opna | 14. desember 2004 | ||
| Strekning | A75 – 4 felt | ||
| Lengd | 2 460 meter | ||
| Høgd | 343 meter | ||
| Fri høgd | 270 m til det djupaste i dalen | ||
| Største spenn | 342 m | ||
| Breidd | 32 m | ||
| Kryssar | Dalen til elva Tarn | ||
| Materiale | armert betong | ||
| Utforming | Skråkabelbru | ||
| Transporterer | Biltrafikk | ||
| Arkitekt | Foster and Partners, Norman Foster | ||
 Viaduc de Millau 44.079444444444°N 3.0222222222222°E | |||
Brua er bygd av sju slanke pilarar som ber den nesten 2,5 km lange brua over dalen i Millau. Arkitekten bak brua, Norman Foster, er òg mannen bak Millennium Bridge og Swiss Re-bygningen ('Sylteagurken') i London.
På det meste var 500 personar sysselsett på byggjeplassen. Heile bruprosjektet var delt inn i ni byggjeplasser. Støypinga av dei sju pilarane er med glidstøyp, omgjeve av ein arbeidsplattform. Ved hjelp av hydraulikk vart forskalinga løfta rundt fire meter kvar dag.
Frå nesten alle stader i Millau kan ein sjå dei enorme pilarane reise seg til himmels nokre kilometer vest for byen. Det raskaste og billegaste sambandet mellom Paris og Middelhavet går no via Millau og den nye brua. Alternativet er å køyre motorvegane A6 og A7 via Lyon. I tillegg til at byen er kvitt mykje forstyrrande gjennomgangstrafikk har byen òg skaffa seg ein stor turistattraksjon.
Den tidlegare riksvegen, som førte ned til middelhavsbyane Beziers og Narbonne, hadde avgrensa kapasitet og førte ofte til store trafikkøar. Dette skuldast delvis trafikken gjennom byen, men òg at det rett etter byen er store stigingar som reduserer tempoet for trailerar og andre tunge køyretøy.
I mange år var det diskusjonar og planlegging om ulike løysingar på dette trafikkproblemet. Det enklaste hadde nok vore å legge ein ny motorveg utanfor byen. Men omsynet til den spesielle plasseringa og at byen ligg i eit delvis verna dalføre med elva Tarn som midtpunkt, gjorde at ein i staden valde å byggje ei bru mellom de to høgdeplatå. Det gigantiske prosjektet byrja i 2001 og stod ferdig i desember 2004.
Vilkår for å byggje brua var at ho skulle tole vind og jordskjelv av til no ukjende styrkar for området. Dessutan skulle brua representere minimale forstyrringar i det vakre landskapet. Det var engelskmannen Norman Foster som fekk oppdraget med å teikna og designe brua. Foster er òg kjend for å ha teikna riksdagshuset i Berlin, samt Millenium Bridge og Swiss Re-bygningen i London. Forster har utforma ein vakker brukonstruksjon med pilarar av betong, medan sjølve bruspennet er bygd i stål.
Den enorme brua i Millau er ein del av ein heilt ny motorveg i regionen, og sjølv om motorvegen vert gratis å køyre, skal heile brua finansierast ved hjelp av bompengar. Nedbetalingstida for investeringa på rundt 2,5 milliardar kroner er sett til 75 år. Avgifta vert 5 euro for personbilar og 20 euro for lastebilar. Berre trafikantar som kjem sørfrå må betale bomavgifta.
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Viaduc de Millau
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
