From Wikipedia, the free encyclopedia
Semafor (av gresk sema, 'teikn', og ferein, 'å bera') er eit system for kommunikasjon over lengre avstandar med fri sikt ved hjelp signalflagg som ein held i hendene eller har på ein stolpe med tilsvarande rørlege armar.[1] Stillinga til dei to armane står for ulike bokstavar, tal og andre teikn.
 | Denne artikkelen kan ha godt av ein språkvask |
Semaforalfabetet er eit av fleire kommunikasjonsmiddel som kom i bruk før telegraf og trådlaus radio overtok. Spesielt jernbanevesen og losvesen såg seg nytte av denne måten å senda meldingar på, og brukte den til korte koda meldingar om venta eller uventa fartøy i eit område. Semafor er fortsatt i bruk i dei militære styrkane i enkelte land som reservekommunikasjon som ikkje kan avlyttast eller lett forstyrrast. I speidarrørsla er det fortsatt til stades i speidarboka.
På faste signalstasjonar var det mogeleg å bruke lys, slik at ein òg fekk til også å sende om natta, men då vart det heller nytta morse eller blink. Bruk av slike signalstasjonar var mykje brukte omkring 1800-talet, med fleire system i bruk.
Utforminga av og fargen på flagga har variert etter kva ein har sett som lettast leseleg. Alfabetet nedanfor er framstilt slik ein ser det når ein mottar ei melding. Sendaren må altså gjere dette spegelvendt. Ein del av tilleggsteikna varierer frå land til land.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
