Obscured by Clouds er det sjuande studioalbumet til det engelske rockebandet Pink Floyd, utgjeve den 2. juni 1972 på Harvest og Capitol Records. Det er basert på filmmusikken til den franske filmen La Vallée av Barbet Schroeder. Det vart spelt inn i to vender i Frankrike, medan dei heldt på å turnere og vart produsert av bandet sjølv.
| Obscured by Clouds Filmmusikkalbum av Pink Floyd | ||
| Språk | engelsk | |
| Utgjeve | 2. juni 1972[1] | |
| Innspelt | 23–29. februar og 23. mars–6. april 1972 | |
| Studio | Strawberry Studios, Château d'Hérouville i Hérouville i Frankrike; miksa i Morgan Studios i London[2] | |
| Sjanger | Progressiv rock | |
| Lengd | 40:08 | |
| Selskap | ||
| Produsent | Pink Floyd | |
| Pink Floyd-kronologi | ||
|---|---|---|
| Meddle (1971) |
Obscured by Clouds | The Dark Side of the Moon (1973)
|
| Singlar frå Obscured by Clouds | ||
|
||
Albumet er langt kortare enn somme av dei tidlegare albuma deira, og dei har brukt mykje akustisk gitar. Tekstane handlar om kjærleik, noko som går att i filmen dei var inspirerte av. Den einaste singelen frå albumet, «Free Four», kom berre ut i USA.
Obscured by Clouds vert ofte sett på som fyllmateriale for bandet, som hadde byrja å arbeide på det neste albumet sitt, The Dark Side of the Moon (1973). Resultatet vert ofte oversett i katalogen deira, hovudsakleg fordi det hamna i skuggen av dei seinare albuma. Likevel nådde albumet sjetteplassen på albumlista i Storbritannia og 46. plassen i USA, og det har stort sett fått positiv omtale av både fans og kritikarar.
I 1972 hadde Pink Floyd spelt inn musikk for filmane The Committee (1968) og More (1969),[3] og delar av Zabriskie Point (1970). Etter suksessen med More spurte regissøren Barbet Schroeder bandet om å spele inn musikk til det neste store prosjektet hans når det ein gong måtte kome.[4] Den nye filmen, La Vallée, handla om to personar på ei andeleg reise i Ny-Guinea, og Schroeder tenkte at musikken til Pink Floyd kunne passe inn.[5] Gruppa hadde alt byrja å arbeide på eit nytt album, The Dark Side of the Moon, og spelt inn nokre grunnleggjande spor og framført songane på konsertane sine, men tok to pausar og drog til Strawberry Studios i Château d'Hérouville i Frankrike, midt i ein japansk turne, for å skrive og spele inn musikk for filmen.[6] Albumet vart så miksa frå 4–6. april i Morgan Sound Studios i London.[2]
På same måte som dei hadde gjort med More såg dei eit grovt klipp av filmen og noterte ned tider med hjelp av ei stoppeklokke. Ut av dette skapte dei ei rekkje stykke som dei meinte kunne kryssfade på forskjellige punkt i den endelege versjonen av filmen. Dei var ikkje behov for ferdige songar eller soloar, men likevel klarte dei under presset om skape materiale å lage fleire velstrukturerte songar.[3] Trommeslagaren Nick Mason hugsa at innspelingane gjekk særs raskt, og at bandet brukte mesteparten av tida i Paris innelåst i studioet.[4]
Under dei første innspelingane i februar 1972, filma den franske TV-kanalen ORTF eit kort klipp av bandet som speler inn albumet, inkludert intervju med bassisten Roger Waters og gitaristen David Gilmour.[2] I eit klipp av intervju i Abbey Road Studios som seinare kom ut i kinoversjonen (seinare på VHS og Laserdisc og «Director's Cut»-versjonen av DVD-en) av Pink Floyd: Live at Pompeii, sa Waters at tidlege britiske trykk av albumet hadde for mykje visling.[7]
Etter innspelinga var over, hamna bandet i ein krangel med filmselskapet, og dei gav derfor filmmusikkalbumet ut som Obscured by Clouds, og ikkje La Vallée. Som svar på det vart filmen kalla La Vallée (Obscured by Clouds) då han kom ut.[4]
Songane på Obscured by Clouds er alle korte og økonomiske, i motsetnad til dei lange instrumentalane ein finn på mange Pink Floyd-album. Fleire av songane hadde spor av country og det vart brukt mykje akustisk gitar.[8] Det vert òg nytta VCS 3-synthesizer, som Wright hadde kjøpt frå BBC Radiophonic Workshop.[5]
Obscured by Clouds
Opningssporet er ein instrumental som startar med lag på lag av VCS 3-synthesizerar, som gjev eit inntrykk av ein vegg av lyd som kjem nærare og nærare. Etter kvart kjem dei elektroniske trommene[4] til Mason inn og gitaren til Gilmour. Songen glir så rett over i neste spor «When You’re In». Desse to songane vart ofte spelt i lag på konsertar i 1972-1973,[9] og opna vanlegvis konsertane på turnéen etter The Dark Side of the Moon. Konsertversjonane hadde ein lengre intro før trommene kjem inn, der Gilmour spelte slidegitar og Waters spelte bass. Dei var òg ein del av eit sett som gruppa brukte i samarbeidet sitt med Roland Petit og Ballet National de Marseille i Palais de Sports i Paris, tidleg i 1973.[10]
When You’re In
Som første sporet er òg dette ein instrumental. Konsertversjonane var ofte mykje lenger med gitarsolo av Gilmour og både hammondorgel- og minimoogsolo av Wright. Tittelen kom frå scenearbeidaren Chris Adamson som brukte å sei «I'm in. And when you're in, you're in».[5]
Burning Bridges
«Burning Bridges» var ein av to songar der klaverspelaren Richard Wright (som skreiv musikken) samarbeidde med Waters (som skreiv tekstane).[9] Songen vert sungen av Gilmour og Wright. Det instrumentale sporet «Mudmen», som kjem seinare på albumet har ein del parti som er ganske så lik denne songen.
The Gold It’s in the...
Songen omhandlar ein reisande som legg ut på leiting etter noko, berre for moro skuld. Dette kan ein høyre i tekstlinjer som «They say there's gold, but I'm looking for thrills», og «You can get your hands on whatever we find, 'cause I'm only coming along for the ride». Songen er utypisk for Pink Floyd med eit mykje hardare lydbilete enn ein vanlegvis høyrer av dette bandet.
Wot’s...Uh the Deal
Songen har melodi og vokal av Gilmour, medan Waters skreiv teksten. Han er aldri blitt spelt på konsert av Pink Floyd, men vart henta fram att av Gilmour på turneen hans i 2006.[11] Ein av desse framføringane finst på DVD-en Remember That Night frå 2007[12] og på vinylutgåva av konsertalbumet Live in Gdańsk frå 2008.[13]
Mudmen
Denne instrumentalen er skriven av Wright og Gilmour og var siste gongen dei skreiv ein song i lag før 1994. Musikken er forholdsvis lik songen «Burning Bridges» tidlegare på albumet.
Childhood’s End
«Childhood's End» var den siste songen Pink Floyd gav ut med tekst skriven av Gilmour før A Momentary Lapse of Reason i 1987. Teksten var inspirert av romanen med same namn av Arthur C. Clarke, og omhandlar blant anna dei siste dagane til Jan Rodricks, den siste mannen på Jorda, frå dei siste sidene av boka. Både strukturen og det musikalske temaet i songen har visse likskapstrekk til «Time» frå The Dark Side of the Moon, særskild trommene i starten som vart nytta om att på «Time».[14]
Han vart framført på eit par av konsertane deira seint i 1972 og tidleg i 1973.
Free Four
- For meir om dette emnet, sjå Free Four.
«Free Four» var den første Pink Floyd-songen sidan «See Emily Play» som vart ein del spelt på radio i USA,[15] og den andre (etter «Corporal Clegg» frå A Saucerful of Secrets)[16] som omhandla dødsfallet til faren til Waters under andre verdskrigen.[15][17] Tittelen kjem frå oppteljinga i starten, «One, two, 'free, four!», som vert sagt med Cockney-aksent.[18] Sporet vart gjeven ut på singel i USA, sidan bandet tenkte han passa for AM-radio.[19]
Stay
«Stay» vart skriven og sungen av Wright, med tekst av Waters, ein uvanleg låtskrivarkombinasjon for bandet. Denne balladen er forholdsvis utypisk for Pink Floyd, og fortel historia om ein mann som ikkje kan hugse namnet på jenta han vaknar opp med om morgonen.[18] Songen vart gjeven ut som b-sida på singelen «Free Four» i 1972.
Absolutely Curtains
«Absolutely Curtains», er ein avsluttande instrumental på albumet, og endar med ei innspeling frå Mapuga-stamma, som ein kan sjå i filmen.[6]
Plateomslaget vart, som mange andre Pink Floyd-album, designa av Storm Thorgerson og Aubrey Powell i Hipgnosis. Det bestod av eit fotografi av ein mann som sit i eit tre, som er så ute av fokus at det heilt forvridd. Hipgnosis sat og såg gjennom stillbilete frå filmen på ein 35mm-projektor, og likte den visuelle effekten når eine lysbiletet sette seg fast. Schroeder sa seinare at bandet ikkje ønskte å lage eit omslag som var like bra som The Dark Side of the Moon for at det ikkje skulle konkurrere med dette, men Thorgerson insisterte på at det skulle gjerast like skikkeleg som dei andre Floyd-albuma.[26][19]
Obscured by Clouds kom ut i Storbritannia den 2. juni 1972 og så i USA den 15. juni 1972, begge på Harvest. Albumet nådde toppen av lista i Frankrike,[27] sjetteplassen i Storbritannia,[28] og 46. plassen[29] på den amerikanske albumlista (der det selde til gullplate i 1997).[30] I 1986 vart albumet gjeven ut på CD. Ein digitalt ommastra CD kom ut i mars i 1996 i Storbritannia og i august 1996 i USA. Det vart miksa på ny i 2016 for plateboksen Early Years og gjeve ut som eiga utgjeving året etter.[31]
Albumet hamna i skuggen av The Dark Side of the Moon, som kom ut mindre enn eitt år seinare, men Mason har kalla det eit av favorittalbuma hans av Pink Floyd.[9] Seinare meldingar av albumet har vore blanda. The Daily Telegraph skreiv at «dei elegante instrumentalane peikar framover mot Dark Side»,[22] medan Rolling Stone kalla det eit «keisamt filmmusikkalbum».[25]
| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Solovokal | Lengd |
|---|---|---|---|---|
| 1. | «Obscured by Clouds» | Gilmour, Waters | Instrumental | 3:03 |
| 2. | «When You're In» | Gilmour, Waters, Wright, Mason | Instrumental | 2:18 |
| 3. | «Burning Bridges» | Wright, Waters | Gilmour, Wright | 3:29 |
| 4. | «The Gold It's in the...» | Gilmour, Waters | Gilmour | 3:07 |
| 5. | «Wot's... Uh the Deal?» | Gilmour, Waters | Gilmour | 5:08 |
| 6. | «Mudmen» | Wright, Gilmour | Instrumental | 4:20 |
| Total lengd: | 21:25 | |||
| Nr. | Tittel | Låtskrivar(ar) | Solovokal | Lengd |
|---|---|---|---|---|
| 1. | «Childhood's End» | Gilmour | Gilmour | 4:31 |
| 2. | «Free Four» | Waters | Waters | 4:15 |
| 3. | «Stay» | Waters, Wright | Wright | 4:05 |
| 4. | «Absolutely Curtains» | Gilmour, Waters, Wright, Mason | Instrumental, song av Mapuga-stamma | 5:52 |
| Total lengd: | 18:43 | |||
Pink Floyd
- David Gilmour – gitar, pedalsteelgitar, EMS VCS 3-synthesizer, vokal
- Nick Mason – trommer, perkusjon
- Roger Waters – bassgitar, vokal
- Richard Wright – klaverinstrument, vokal
Andre medverkande
- Hipgnosis – plateomslag
| Liste (1972) | Plassering |
|---|---|
| Australia (Kent Music Report)[32] | 44 |
| Canada Top Albums/CDs (RPM)[33] | 32 |
| Den danske albumlista (Tracklisten)[34] | 3 |
| Nederlandske album (MegaCharts)[35] | 3 |
| Tyske album (Offizielle Top 100)[36] | 19 |
| Britiske album (OCC)[28] | 6 |
| US Billboard 200[29] | 46 |
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
