Kalott

Ein kalott (av fransk diminutiv av cale, ei sideform til écale ‘skolm, skal’)^[1] er ei tettsittande, rund hue utan brem som berre dekker issen. I Europa vart kalott nytta av både borgarar og embetsmenn på 1500- og 1600-talet. Som ein del av embetsdrakta vart kalotten òg boren av det katolske presteskapet. Fleire austerlandske folkeslag går med kalott, ofte i samband med turban.^[2]

Denne artikkelen handlar om hovudplagget. For den matematiske tydinga, sjå kulekalott.

Amerikanske jødar 2007 med kvite kippaer eller jødekalottar på issen.

Engelsk muslim 2007 med tradisjonell taqiyah eller takke, ei kalottforma bønelue.

Raud zucchetto (pileolus) boren av ein kardinal i den katolske kyrkja.

Kalott er òg kjend frå enkelte norske folkedrakter.^[2]

Sjå òg

• chechia, nordafrikansk lue
• kipa, ein jødisk kalott
• kufi, vestafrikansk lue
• kofia, austafrikansk lue
• zucchetto, ein romersk-katolsk kalott.

Kjelder

1. «kalott» i Nynorskordboka.
2. «kalott». Store norske leksikon. 2. desember 2011.