Ingar

Ingar, Ingard eller Inggard er eit norsk mannsnamn, laga av det norrøne norrøne gudenamnet Ing og det urnordiske suffikset -waz, eller nok -aR^[1], -gaR, -gjaR, og -gard, -gård og meir — som vil seie «dediserte til», herav dediserte til guden Ing. Namnet Ingar kunne òg bety vakta av guden Ing.^[2]

Ingar Dragset

Foto Ingar Sletten Kolloen

Namnet vert oftast skrive utan –d, etter mønster av mange andre namn på -ar, som til dømes «Steinar».

I tidlegare tider var Ingar i Noreg bruka som eit kvinnenamn, som nå i Sverige.

Ingar har i Noreg namnedag 22. desember.

Bruken av namnet i Noreg

Ifølgje Statistisk sentralbyrå har namnet Ingar vore bruka i 1940- og 1950-talet.

• I folketeljinga frå 1801 var det to kvinner som hadde namnet Ingar, begge i Hamre i Hordaland
• I 1900 var det 196 personar som var listeførte med namneformene Ingar, Ingard, Ingardius, Ingart, Ingarth, Inggard, Inghard, Inghardt, Inghart, Ingjard, Ingård
• I 2009 var det 1949 menn som heitte Ingar, 73 som heitte Ingard og 9 som heitte Inggard som første eller einaste fornamn.

Kjende namneberarar

• Ingar Nielsen (1885-1963), norsk seglar
• Inggard Rosseland (1914-1994), norsk kunstnar
• Ingar Skrede (1939-1996), norsk forfattar
• Inggard Lereim (f. 1941), norsk lækjar
• Ingar Sletten Kolloen (f. 1951), norsk forfattar, redaktør og journalist
• Ingar Helge Gimle (f. 1956), norsk skodespelar
• Ingar Dragset(f. 1959), norsk kunsntnar

Kjelder

• Olav Veka: Namneboka, Det Norske Samlaget 1991
• Norske navn

Fotnotar

1. Kanskje frå -harjaR, dvs. her, krigar
2. Navn, norskenavn.no

Bakgrunnsstoff

• Søk etter norsk namnestatistikk for Ingar hjå Statistisk Sentralbyrå
• Folketeljingar i Digitalarkivet
• Statistisk sentralbyrå: Namn, namnestatistikk og namnesøk