unikt identitetsnummer for skip From Wikipedia, the free encyclopedia
Eit IMO-nummer er ein del av Den internasjonale sjøfartsorganisasjonen (IMO) sitt identifikasjonssystem for skip og består av dei tre bokstavane IMO etterfølgd av sju tal som er unikt for skipet. IMO-nummera vert tildelt av Lloyd's Register Fairplay.
Innføringa av IMO-nummer vart gjennomført i 1987.[1] Målet var at kvart enkelt skip skulle tildelast eit identifikasjonsnummer, innført i sertifikatet, som skulle følgja skipet gjennom heile levetida til skipet, òg ved ombygging og skifta av namn, reiarlag eller flaggstat. Same IMO-nummer kan ikkje utskrivast til to ulike skip.
I SOLAS-regulativet XI/3 av 1994 vart det angjeve at kriteria for IMO-nummereringa skulle gjelda for propelldrifta passasjerskip over 100 tonn og lasteskip over 300 tonn. Ordninga vart gjord obligatorisk den 1. januaren 1996.[2]
I desember 2002, under ein konferanse for maritim tryggleik, vart det vedteken å innføra ein regel om at identifikasjonsnummeret skal vera permanent markert eit godt synleg stad på skroget på skipet eller overbygg, og passasjerskip skal ha det horisontalt plassert, slik at det er synleg frå lufta.
SOLAS-reguleringa gjev følgjande unntak for skipstypar som ikkje skal ha eit IMO-identifiseringsnummer:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
