Frankisk

Frankisk er ei gruppe germanske språk eller dialektar som blei tala i Frankarriket i noverande Nord-Frankrike og det tyske Rhinlandet frå 300- til 700-talet. Språket er lite dokumentert, men danna opphav for mange lånord i gammalfransk. Frankiske dialektar tala i Nederlanda utvikla seg til gammalnederlandsk, som utvikla seg til mellomnederlandsk på 1100-talet.

Ubtreiinga til frankarane kring 475.

Kopi av runene i Bergakker-inskripsjonen.

Frankisk *Frenkisk
Klassifisering	Indoeuropeisk  Germanske språk   Vestgermanske språk
Bruk
Område	Vest-Europa
Frankisktalande i alt	Utdøydd
Språkkodar
ISO 639-3	frk
Glottolog	fran1264

Det rekonsturerte frankiske namnet for frankisk er *frenkisk.^[1][2] Frankisk som tala før karolingartida er hovudsakleg rekonstruert frå gammalfranske lånord og frå gammalnederlandske nedteikningar frå 500- til 1100-talet. Ein runeinskripsjon på ei sverdslire, Bergakker-inskripsjonen frå ca. 425–450, kan vera eit døme på frankisk. Eit anna er ei formulering frå Den saliske lova frå tidleg 500-tal, brukt til å fri ein liveigen:

Maltho thi afrio lito

Eg seier, eg frir deg, halv-frie.^[a]

Desse språkdøma er også blitt kalla gammalnederlandske.

Merknadar

1. Engelsk omsetjing: I say, I free you, half-free.