Dei tolv store høgtidene i den ortodokse kyrkja

Dei tolv store høgtidene i den ortodokse kyrkja er tolv viktige høgtider i løpet av kyrkjeåret. Den aller største høgtida er påske (pascha), og dei tolv store høgtidene følgjer etter denne i tyding. Åtte av høgtidene er til ære for Jesus Kristus, medan fire av dei er vigde jomfru Maria som er Theotokos, eller 'Guds mor'.^[1]

Russisk framstilling av dei tolv store høgtidene frå 1800-talet.

Kyrkjeåret byrjar i september. Dei tolv høgtidene er:

• Fødselen til Theotokos, 8. september
• Opphøginga av krossen, 14. september
• Maria sin tempelgang (framstillinga av Theotokos i tempelet), 21. november
• Fødselen til Kristus (juledag), 25. desember
• Namngjevinga av Kristus (teofani, også kalla epifani, 6. januar
• Framberinga av Jesus i Tempelet, 2. februar
• Maria bodskapsdag, 25. mars
• Inngangen til Jerusalem ein sundag før påske
• Kristi himmelferdsdag, førti dagar etter påske
• Pinse, femti dagar etter påske
• Kristi forklaringsdag eller transfigurasjonen, 6. august
• Dormition (innsovinga) til Theotokos, 15. august

Kjelder

1. Mother Mary og Ware, Kallistos, The Festal Menaion, s. 41. St. Tikhon's Seminary Press, 1998.

• Denne artikkelen bygger på «Great feasts in the Eastern Orthodox Church» frå Wikipedia på engelsk, den 21. januar 2019.