Anne-Lisa Amadou
From Wikipedia, the free encyclopedia
Anne-Lisa Amadou (4. mars 1930–19. mars 2002) var ein norsk litteraturforskar og litterær omsetjar frå Oslo.[1][2] Ho var professor i fransk litteratur ved Universitetet i Oslo frå 1970 til 1982. Ho vart dr.philos. på avhandlinga Dikteren og hans verk. En studie i Marcel Prousts estetikk frå 1966.
| Anne-Lisa Amadou | |||
| Fødd | 4. mars 1930 Oslo | ||
|---|---|---|---|
| Død | 19. mars 2002 Oslo | ||
| Nasjonalitet | Noreg | ||
| Yrke | lingvist, omsetjar, professor, litteraturhistorikar | ||
| Institusjonar | Universitetet i Oslo | ||
| Ektefelle | Robert Amadou | ||
Amadou gjorde eit viktig arbeid som omsetjar og kulturformidlar.[3] Ho mottok ei rekkje prisar for si omsetjing av Proust sin romanserie På sporet av den tapte tid I-XII (1963–92), blant anna Bastianprisen, Fritt Ords pris[4] og Norsk kulturråds omsetjarpris. Ho vart også tildelt den franske ordenen Palmes Académiques.[5]
Verk
- 1965: Dikteren og hans verk - en studie i Marcel Prousts estetikk om Marcel Proust
- 1970: Tartuffes ansikt og andre essays om Molière
- 1978: Elleve franske romanstudier om Marcel Proust
- 1994: Å gi kjærligheten et språk om Sigrid Undset
Kjelder
Bakgrunnsstoff
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.