Sikhismen
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sikhismen er ei religiøs lære som vart grunnlagt av guru Nának sist på 1400-talet. Læra har geografisk opphav i Panjab i grenseområda mellom India og Pakistan. Sikhismen er ein synkretistisk religion med røter i islam og hinduisme, men sikhane sjølv ser på det som ein heilt ny religion. Etter guru Nának vidareutvikla dei ni etterfølgjarane hans religionen til den forma han har i dag. Sjølve ordet «sikh» er panjabi og tyder ‘elev’.
Sikhismen |
Sikh-guruar |
Skrifter |
Guru Granth Sáhib |
Bani - «Tjaupai» |
«Djáp Sáhib» - «Djapdji Sáhib» |
«Mul Mantra» - «Sukhmani» |
Dasam Granth |
Religionsfilosofi |
Nám djapo (Gudsteneste) |
kirat karni (ærleg arbeid) |
vand kay sjako (del goda) |
tru - etikk - moral |
Dei fem K-ane |
kesj (uklipt hår) |
kaṛa (stålarmband) |
kangha (stålkam) |
katjha (knesid underbrok) |
kirpán (sabel, evt. dolk) |
Heilage stader |
Amritsar |
Harmandir Sáhib («Det gylne tempelet») |
gurdvara |
Folk og språk |
Panjab - panjabi |
sikhar - gurmukhiskrift |
Abrahamittiske rel. |
Jødedom kristendom |
islam bahá’í sikhisme |
Indoiranske religionar |
parsisme - hinduisme |
djainisme - buddhisme |
sikhisme - bahá’í |